Nurcan Göksel Şiirleri - Şair Nurcan Göksel

Nurcan Göksel

Şair anlatıp dururdu
Hiç bıkmadan, usanmadan.
Kız kulesi derdi. Her dem
Efsaneyi hiç bozmadan…

Geçmişten gelen öykü de.

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Kandiller alev alev
Simsiyah bir kristal kubbe gökyüzü
Dualar ellerde avuç avuç
Saygı her yerde
Aynı dualar ayrı dualar
Bir umut şimdi

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Esen rüzgarda
Bir dalın,
Ağır, ağır
Sallanması gibi
Kırılmaktan
Korkmakta var içimde,

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Bilmek isterdim.
Kaç yıldız aydınlattı
seni geceleri?
Kaç yıldız kaydı?
Senden sonra…
Kaç kar tanesi

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Yüzümüz
ya bir kapının
önüne dönük,
yada ardına…
Bir kaçışmı, bir dönüşmü?
Yaşamak istediğimiz…

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Sabaha çıkar
bütün karanlıklar.
geceleri yaşanır
en zor yalnızlıklar…

Gecenin sesi

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Hüzünlerim renklerimde
Bilindik sırayı götürüyor anlamları
Yemyeşil ağlayan gözlerin belleğimde
Hiçbir şeyin ucundan
O yalınlıkla tutamadık tertemiz beyazları
Bir siyah istiyorum her şeyi örten

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Şehirde sönen ışıklar
kelimelere yükler seni,
en çok gönlüme.
Şehirde sönen ışıklar
bir şiirde getirir seni,
kalbimdeki heyecana

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Kar taneleri gibi
Ağır ağır
Çoğalmalı duygular
Bembeyaz olmalı
Ve kirlenmemiş
Gönülden gelmeli

Devamını Oku
Nurcan Göksel

Kim yüklendi,
Kim?
Yılların ağırlığını
Beyaza çalan saçlarına?
Yorgun omuzların mı?

Devamını Oku