donakaldım
düşünceler diyarında
düşünemiyorum
düşünmek istediklerimi...
ne düşündüğümü de
bilmiyorum ya...
Gör artık ya!
Beni değil
Gerçekleri!
Hani
Yüzüne bakmadığın
Yok kabul ettiğin
Hüzün sana yakışmıyor be Güleç kız
Hadi şöyle gamzeleşsin o pembe yanakların
Gözlerin en parlak yıldızlara inat
Işısın boncuk boncuk
Neşe kaynağımızsın sen
gel
demleyelim aşkı bu gece
sen sofrayı hazırlarken
ben aşkı
ne sabahı özleyelim
Sözcüklerin bir manası yok
Tatlı bir sesin suyunda yıkanmayınca
Yazdıklarımın etkisi de yok
Çığırtkan olamadıktan sonra
Şu sus pus kalabalığa
Serseri bir kuşum mayın tarlasında gezen
Yollar dar yollar karanlık
Gece çökmüş hayat gibi omuzlarıma
Gelemem yollar dar yollar karanlık
Beni anıyorsun ateş bastı sol yanımı
Burnum sızladı gözlerim yine daldı
Ağlamak istiyorum şöyle yağmurun sele dönüştüğü günlerde
Belki de karanlık gecenin en zifiri halinde
Bir köşede tek başıma elimde geçmişin acıları
Unutulmuşluk kadar derin izlerinde
Keder böyle cömertçe bizi gelip buluyorsa
Mutluluk oldukça cimrileşmişse
Sevseydi baktığında gözleri
Saçlarımın karasında özlemi
Oysa buğday başaklarındaydı gözleri
Yabancıydı aradığı neydi
Seher vakti kuşlar yuvaya döner misali
Hiçim
koskoca görünmez bir hiçim
Görünmezim
basbayağı görünen bir görünmezim
Duygusuzum
taş kadar sert su kadar duygusuzum
Çok guzel yureğinize sağlık...
nuray yıldırım şiirlerinin bir farkı var diğerlerinden bence çok duygulu yazıyorsunuz sanki yazdıklarınızı yaşıyorsunuz ya çok etrafınızdakileri inceliyor araştırıyor yada yaşıyorsunuz sanki ama n eolursa olsun sonuç çok güzel eminim yazdıklarınız yaşadıklarınız duyguları okuyan herkes hissediyord ...