Kaç mevsim geçti bilmedim,
Senden ayrı kalalı.
Daha dün fark ettim
Bomboş olduğunu kollarımın.
Dün fark ettim,
Meğer sermâyesi aşkın âh-u figânmış,
Usandım gece gündüz âh edip ağlamaktan.
Bu göz, şu gördüğün gönül sevgine kanmış,
Usandım gece gündüz âh edip ağlamaktan.
Ben ırmak olur akardım, sense bir deniz,
Aah ana aah!
Gine düştün ahlıma,
Gine yahiram bah
Şu zuggum cıgarayı.
Hemi diyerdin içme oğul içme
Ele değil mi?
Dünyanın şaşaası yön vermiyor hayata
Bir bilsek gayemizi, kaybolmaz ki hiç rota
İlim tahsil edip de kendimizi tanısak
Reva mı ki insana hata içinde yata
Seven benim asıl seni
Sevdimse de bîgünahım
Ölür isem siteminle
Çıkacaktır bir gün âhım.
(1985)
Firak-ı yâr sûz eyledi cânım yandım ağladım
Sitemkâr olduğun bilmedim âh aldandım ağladım
Yetiş ey bîvefâ sabr u sükûtum kalmadı artık
Sirişkim dinmez âhımdan ki bak ıslandım ağladım
Şu uzun geceler neden sıkıcı?
Gam döşeğinde hep kıvranmadayım.
Bir elem ki, yakıcı mı yakıcı,
Ateşten güya koca bir adayım.
Olacaksa eğer affına sebep,
Bir kez olsun sana darılıp gücenmedim
Sen de bana öylesin, biliyorum.
Apansız bir gün gelmeyeceksen,
Bari hülyalarıma gelmeni diliyorum.
(2001/Nidda)
Dalmışım ansızın karanlıklara
Hıçkırıklarımı tutamıyorum.
İçerimde yalnızlıktan bir yara
Izdırap vermede, yatamıyorum.
Almayın benim kokladığım gülü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!