Gözlerinde cennetin
Yeşilliği var anne!
Sensiz bana en geniş
Yerler inan dar anne!
Güldüğünde gül açar
Acın acımdır Bosnalım sana ağlarım
Binbir kahırla verdiğin câna ağlarım
Çilen çilemdir, gözyaşımdır gözyaşın âh
Damar damar senden akan kana ağlarım
Bir kış günü pencerenin önünde oturdum da
Düşündüm ölümün güzelliğini Erzurum’umda
İlk defa bakıyor gibiyim eşyaya; dağa, taşa..
Dirilmenin tazeliğine inanmamak mı? Haşa!
Sicim sicim inen bu billur yağmur
İndikçe rûhuma dolmada sürûr.
Dem çekiyor sanki vurdukça cama
Buram buram bahar iner hülyâma.
Fânusu kırılmış köhne bir lamba
Alaylı gözlerle bakar sokağa.
Göğe serilmiş siyah muşamba
Bazen su olur akar sokağa.
Pencere, pencere çapkın pencere,
Gitmede ferim, gitmede mecâlim
Derin derin daldıkça düşünceye
Dönüp de bakmadın vefâsız, zâlim
Büzüldümdü nişanında köşeye.
(1985)
Sen gittin bu gönlüm bikarar şimdi
Yoksun ya, buralar bir mezar şimdi
Her zerrem sensizlik matemindeler
Bana da kaldı bak intizar şimdi
Çanta düşmez elinden sahib-i kalem misin?
Vird-i zeban olmuşsun müfti-i alem misin?
Kaptırdın kavuğunu şu laik tilkilere
Baş kabak geziyorsun İbrahim Edhem misin?
Marifeti bilmişsin cübbende sakalında
Ye kürküm sofrasına dahil-i herdem misin?
Gelin de bu sabah hüznümü atın
Cıvıl cıvıl cıvıldaşın serçeler!
Beni de, beni de araya katın
Hafakan semtini aşın serçeler!
Düğüm düğüm boğaz, derin hıçkırık
Gençlik yıllarımın gitti baharı
Yaprağı dökülüp hazana döndü.
Yıkıldı ömrümün zerrin duvarı
Enkazdan ibaret virâna döndü.
Neye yaradı, gitti bir ömür
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!