Nizamettin Özel Şiirleri - Şair Nizamett ...

Bir deli rüyaydı bizimkisi, çok tez uyandık, tez;
Son noktayı sen koydun, Bben açarken parantez...

Benden özür diliyor,
Kondurup yanağıma öpücükleri.
İlle de kıskandırıyor,
Yolda oynayan küçükleri...

Hani gitmiyor değil hoşuma,

Ateist'lere cevaben;

Göklere bak! göklerin her bir katı;
Yaratıcının Allah olduğunun ispatı...

Hep isterdim,
Ölmeden dünya da kalsın, benden de bir eser.
Benim şiirleri okuyan;
İnşallah “bir fatiha okuyum” der...

Bana bir iyilik ette,
Şehrin bataklığında
Boğulmama mücadelesi veren
Bu kardeşine yaz! ..

Yaz ki kararan ruhuma,

Kanayan yara, bağlamadı kabuk;
Çok özledim gözlerini, dön çabuk...

Ekin biçtim,
Ürün kaldı tarlada.
Gittim adam çağırdım,
Çalışsın diye zorla da.

Bir fırtına geldi,

Sim siyah saçları,
Rüzgarda dalgalanırdı.
Her gören aşık olur,
Oda iyice havalanırdı.

Gözleri masmavi,

'Niye geldim dünyaya, ben kimim? '
Yürü yürü, anca toprak eziyorum.
Ama artık değişti yaşantım benim,
Gezmediğim yerleri geziyorum.

İnsanlar yabancı, eşya yabancı;

Beni anlatıyor, bütün yazdığım şiirler;
Birazı gerçek, birazı da bana ait kirler...