Yüksek öğrenimin önündeki tek pürüz;
Sayın! Profesör Doktor Kemal Gürüz…
(Eski YÖK başkanı..)
Bedenim bin parça olup, gökte savrulsa;
Yine “Allah” derim, Rabbin kim diye sorulsa...
Matematik dediğin; hep sembol, hep rakam;
Eğer soyunuyorsa kadın, onun işi gücü reklam...
Bu isyan yeter, bak ezan okundu, doğru namaza;
Bir binanın taşları gibi, saf tut, haydi gir aramıza…
Alnımda ateş, yanıyorum;
İçimde korkunun alevleri.
Mum gibi bak eriyorum,
Rüyamda görünce devleri...
Ben şiir yazsam ne çıkar,
Topu topu birkaç sayfa.
Benden iyi ne şairler var;
Hepsi çok üstün, bin defa...
Dışarısı fırtına, kar... Ruhumda kölelikten izler;
Halbuki ne mutlu beldedir, Ruhların gittiği yer...
Allah'tır; her iyiliğin,
Her güzelliğin başı...
Doğruluğunun ifadesidir;
Sendeki bu gözyaşı...
Çoktandır görmemiştim,
Müslüman’ım dedikçe, sanmayasın; Akıttığım birkaç Akıttığım birkaç damla göz yaşı.
Bu davanın yükü öyle ağır ki;
Erkeksen yerimde sen ol, sen taşı.
Kifaye gereksiz, söz meclisten dışarı;
Ama tersine döndü, erkek ve karı.
Yağıyor mübarek,
Gökten damla damla.
Yolda yürüyorum,
Tanımadığım bir adamla.
Ne o kaçıyor,
Biz onun sadece şiirlerini değil, kendisini de çok seviyoruz...