Nizamettin Özel Şiirleri - Şair Nizamett ...

Mümkün olsaydı, seni unutmak;
Başarırdım bunu çoktan.
Denedim ama olmadı;
Bari seni kırmasaydım, hiç yoktan...

Biliyorum bana kızgınsın,

Derine düşer hayal;
İnciye benzer,
Denizin diplerinde.

Yelkenli gemiler geçer;
Kuşlar kanat çırpar,

Korkum geçmiyor bulutlardan,
Sancı, geç vakitlere kadar içimde.
Vazgeçtim artık, bütün umutlardan;
Şimdi meselem, büyük seçimde...

Yok mudur, şu cılız sesimi duyan,

Kızım; doğduğuna pişman olmazsın İnşallah;
Bunu düşündüm, kucağıma alırken bu sabah...

Kızım;
En değerli varlığımsın,
Üstelik ilk göz ağrımsın.

Kızım;
Şu zavallı yaşlı baban,

Sen; ölümle yaşam arası,
Sen; dudağımda sıgara.
Sen; aşk acısı, yürek yarası,
Ben; zavallı, gözü kara...

Sen; çiçeklerin en güzeli,

Önce yüreğimde başladı deprem,
Sonra bütün şehri sardı.
Başımdan ayrıldı gövdem;
Kıp kızıl kanlar akardı...

Bilemedi hiç kimse;

Salıncak kurdum, bir ağaçtan öteki ağaca;
Dönüp duruyorum dünyayı, bir uçtan bir uca...

Ben renkli insanım,
Olamam siyah beyaz.
Bazen yeşil olurum
Deniz gibi mavi biraz.

Ben renkli insanım,

Ne aşklar yaşadım,
Sevdiklerimin haberi olmadan.
Geceleri oturup ağladım,
Güneş tepeme doğmadan.

Hayatıma her giren,