Nimet Öner Şiirleri - Şair Nimet Öner

Sevgili,
Her akşam bu saatlerde,özlemin çöker üzerime
Bir çığ gibi değil,bin dağ gibi...

Dünyanın döngüsü kesilir bir anda,
Saatler durur sanki zamanın kollarında.

Eğer bir mevsim daha olsaydı;
Beşinci mevsim yani
Tanrı karar verseydi beşinci mevsime
Sevda olurdu ismi!

Bütün mevsimler kıskanırdı

Açtım gözlerimi seciyesiz bir güne,
Gökyüzü, mavi hariç her rengi asıp boynuna,
Saydırıyor dünyanın cibilliyetine,
Yağmur mu yağacak, kar mı?
Neyle üfleyecek ayrılığın yüzüne?
Gah şimşek çakıyor göğün evinde,gah yıldırım düşüyor tepelere,

Ey beklenen!

Ey beklenen ;
Bak buradayım, senin şehrinde
Hadi çık bir yerlerden karşıma, çık Allah aşkına.
Can çıkmadan bedenden,

Anne!
Bugün anneler günü,
Yani senin ve tüm güzel annelerin günü,
Bugünün hatırına ne olur aç gözlerini,
Bir kez daha kızım söyle,
Yine saçlarımı tara, gözlerinle okşa.

Bir zamanın içinden geçiyorum,
Neredeyim bilmiyorum.
Saklı bir kent merkezi,metropol ücrası mı,
Bir köy mezraası,bir dağın zirvesi mi?
Yeryüzü,gökyüzü,
Ayaklarımın altından kayıp giden şu durmaya çalıştığım yer hangi cehennem parçası?

Gecenin bir yarısı saat kaç bilmiyorum
Merak da etmiyorum,
Kaçsa kaç, uykum kaçmış nasılsa!
Perdeyi araladım, Ay'la göz göze geldik;
Düşünceli düşünceli duruyor yerinde,
Belli ki gördüğü bir şeye takılmış aklı;

Sen ey ürkek güvercin gelişlim,
Sen ey Kays yüreklim, Şems bakışlım,Yusuf yüzlüm,
Bu ne amansız bir hasrettir,bu ne dermansız bir dert,
Yine yoklamakta beni ölüsüz ağıt,düğünsüz zılgıt...

Gecenin ıssız sessizliğinde hasret sağanak gibi yağarken üzerime,

Sen sırtını döndün ya;
Vuruldu yüzlerce Leyla aynı anda sevdanın kıyısında,
Kırıldı kadehler yürek mahzeninde,
Ölüm kuşandı ömrüm,
Ceplerimde intiharlar
Dilimde ikrar,

Arkanı dönüp öyle gitmesen,
Gitmelerin lanet barınağından zindanlara gark etmesen.
Gözlerini gözlerimden birden çekmesen,
Bıraksan da gözlerime hapsetsem,
N’olurdu?