Nimet Öner Şiirleri - Şair Nimet Öner

Biri çıksın desin ki;
Artık kadınlar öldürülmeyecek,
Anneler çocukları için ağlamayacak.
Mutluluklar gizlenmiş yarınların sayfa aralarına,
Her sabah doğan güneşle tel tel dökülecek!
Biri çıksın desin ki;

Bu sabah gözlerimi yeni bir güne açtığımdan bu yana;
Şeytan kapı aralığından beni gözledi,
Önce aklıma girmeyi denedi, sonra kanıma geçecekti...
Güneşle hasbıhale durup, kapatmıştım ona bakan penceremi.
Gün yitti, akşam bitti,
Kucak kucak sessizlik ve sensizlikle gece geldi.

GECE SAÇLI KADIN


Söyle gece saçlı kadın;

Hangi şaşmaz yolda yanıldın?

Düşler dünyasına yolculuk yaptım dün gece.
Topladım dost meclisini,
Kıyıdaki kervansarayın kırkıncı odasında,
Hasbihale daldık yarenlerle, haldaşlarla.
Birden kapı aralandı,
Bir maral süzüle süzüle içeri girdi,

Gece, dilsizliğiyle ismini fısıldadı kulağıma,
Kanıma girdi şeytan,
İsmin düştü üzerime.
Sahi sen çok mu uzaktasın?
Döndüğüm her karede gözlerin çakılıyor gözlerime.
Ellerini tutmaya kalkıştım,

Bugün yaprak döküyor ömrüm,
Güz gelmiş gönül bağıma,
Tepeden tırnağa isyanım bugün,
Canı cehenneme herkesin ve her şeyin...
Bak su sızıyor damım.
Bu gün sevgiden, aşktan güzelliklerden

ELİF DURUŞLUM

Elif Duruşlum,

Sonbaharın hüzün kokan rüzgarları esiyordu hayatın caddelerinde,
Acının insanları önüne katıp savurduğu,
Kaderin insanlarla oynadığı gibi oynuyordu rüzgar sarı yapraklarla.
Kış kapıya dayanınca, bahçelerde işler hararetlenir bizim buralarda,
Bir karı koca geldi yardıma bu bağ bozumunda,
Camdan izledim bir süre,

Sen ey ruh-i revanım!
Sen öyle/ce orda kal sessiz sessiz
Ben uzaktan yine severim seni takatsiz takatsiz

Sus!
Sakın konuşma!

Aşk, ömrün iki beden yalnızlığını vurur suretine
Oysa zaman ihtiyar bir gökyüzünden başka bir şey değil artık
İçime attığım bir ülkesin, hani o hiç gidemediğim
Hiç dokunamadığım bir tende sızlar kimsesizliğim
Bahar sıcağındaki ayaza tutulur ruhum
Yetim hakkı yemiş günahlara bürünür gözlerinin karası