Nilay Bekkaya Şiirleri - Şair Nilay Bekkaya

içime rüzgarların estikçe;
aynada kendime bakakaldım
içime resmini çizdikçe;
şarkılarında sana ait değilim
içime adını fısıldadıkça;
mevsimlerinde devamlı değildim

Kibrim güvenimdir
Kıblem güvenimdir
Sevgim gün doğumuna saygımdır
Saygım kalbime hediyedir
Saydığım tabiattır; iyi olmaya sebep bulduğum da
Yine aynı tabiattır

halbuki biz başkaydık
yalpalayan yaldızlardık
sulardan aşağı akan
küçük deniz kabarcıklarıydık

bol köpüklü türk kahvesinin

Giz ver parmak izlerimize
Giz ver ve gizem dolsun harlı ateşiyle
“Saçın Ocak ayının közleri
Ve kalbim de orda yanıyor”
İnan sevgilim 3 tel kopardım kalın olanlardan
Gemici düğümlerini öğrendim kopmasın diye

hissettiklerin kaygan
tutuşturulmazca soğuk
sen bir fanisin
iyice öp kendini

Bir kuruş bile değeri yoktur sözlerin
Eğer muhattabın kumbara değilse
Sen kimsin ki kaderi değiştiresin
Manzaran cenneti bekleyen kulların değilse
Hem de kimsenin seçeneği değilsin; bahtlı bedevi

küçük kutulardan birinde tanıştık
millet okyanusta çırpınırken
biz ikimiz mutluyduk orda
şef orkestrasının aklıymış;
gerçi biz bizimkini peynir ekmekle yedik

Ailenin mensubu sanırdı kendisini,
Tatlı fındık faresi.
Evde gezse küçük adımları,
Ne zararı vardı fosur fosur uyumakta olan ev ahalisine?

Karnı açlıktan sızlamadığında aşındırmazdı ki;

Yaşıyorken bir kuru dal vermeyen el,
Çelenk hediye etmiyor mu kırgın göçenlere?
Körleşmek gittikçe ve cepte görünce.
Bir çift gözle kör oturulan salonlar,
Dıdısının dedesinin sevmediği tablosu,
Asılı duvarında.

simli parlak
glory depression
umursuz seks
kim kime dün gece
çikolatalı gofret
ağlar göz