Nihat Yücel Şiirleri - Şair Nihat Yücel

Yokluğun içimde bir sonsuz acı
Nasılım nerdeyim kimim bilmiyom
Şaşmışım bu gönül nasıl dayanır
Bu kadar acıyla nasıl ölmüyom

Aşkın çiçeklenen acı içimde

Bir tutkuya düşmüşüm ben
Bilmem geceyi gündüzü
Bu tutkunun yıllar yılı
Yanar yüreğimde közü

Ferhat gibi düştük dile

Akşam dudağım hep suya baktıkça kurur
Kan rengi deniz içimde nabzımda vurur
Bilmem ruhum mu ben miyim gölgem mi
Bir dar ağacında asılmışta durur

Temmuz/1969

Gönlüm yine senden çok uzaklarda gülüm
Ceylan gibi tutsak ve tuzaklarda gülüm
Avcundaki bir kuş gibi çarpar yüreğim
Senden haber almakda yasaklarda gülüm

Ağustos/06

-Oğuz Alp PAKÖZ'e

Yoldaş geç kalma seçtiğin yol çok uzun
Çalsın Dede korkut sese çıksın kopuzun
Türklük bir uçarsu oldu engel tanımaz
Bayrakları yükselmede artık Oğuz'un

Kurtuluş Türküleri


ÖNÜNÇ

Bir sancıysa bendeki

Kayabaşı'nda Bir Ev

- Mustafa ASLANTÜRK'e

Kayabaşı'da bir ev
Evde bir kadın

Kişi seviye ulaşır
Yürekte bitmez acısı
Seviden gözler kamaşır
Gönülde aşkın sancısı
Kişi seviye ulaşır

Benim aydınlatan çağı
Gök düşlere gebeyim ben
Ey bekleyenler şafağı
Gün doğurtan ebeyim ben
Benim aydınlatan çağı

Bir sonsuza açılırım
Beni maviler karşılar
Işık olur saçılırım
Kapanır penbe çarşılar

Gök çiçeğim derilirim