Nihat Yücel Şiirleri - Şair Nihat Yücel

Şiirin okudum kendim yitirdim
Geceyi gündüzü uykum yitirdim
Kitabını bir solukta bitirdim
Şiirin aklımı başımdan aldı
İçimde sızlayan bir yara kaldı

Çam dallarının kımıltısından geçtik
Renk renk ışığın pırıltısından geçtik
Bizler motorun sesinden ayrıldıkta
Kuş seslerinin cıvıltısından geçtik

Temmiz/69

İmbikten geçmiş arı bir bengi suyuz
Birdir içimiz hem dışımız işte buyuz
Yanlış ve yalan anlamasın kimse bizi
Yunus gibi biz aşk yolunun yolcusuyuz

1996

Kovsan bile ben karşına her an çıkarım
Sevmezsen bil kendimi birgün yakarım
Ey yar birgün bana gelmezsen eğer
Son mermiyi ben beynime korkmam sıkarım

Ağustos/06

Sevsem kumral saçlarının her telini
Tutsam bırakıp bir daha tutsam elini
Bir yan bakışın benden alıp gitti beni
Ey kız bu garip senle sever yad elini

Nisan/73

Korkunç vuruşur cephede bir Mehmetcik
Bir hamlede dağlar devirir Mehmetcik
En sonra alır-öper-takar süngüsünü
Bir orduyu dipcikle ezer Mehmetcik

Mayıs/71

Gökkubbede kuşlar gibi biz hür olmalıyız
Baştanbaşa erdem ile biz dolmalıyız
Dünyadan el-etek çekip tutkuyla
Sonsuzluk içinde biz kaybolmalıyız

Aralık/73

Sarsın bakışın çevremi aydınlatsın
Tüm dertleri bir hamlede silsin atsın
Hiç kimseye aldırma gülüm gel yanıma
Gönlüm yeniden tutkuyu görsün tatsın

Aralık/06

Akşam kızaran camları oymuş gibidir
Dünyada güneş rengini koymuş gibidir
Ben renkleri sonsuzda ararken tanrım
Yer gök ve deniz renklere doymuş gibidir

Kasım/73

Vurdukça güneş saçların altın sarısı
Gök mavisi gözlerin badem irisi
Dil yetmez tarife güzelliklerini
Dostlar benim anlattığım ancak yarısı

1973