Tarım döneminin kırsal yaşantısındaki zorunlu dayanışmanın ve doğa durumundaki insanın daha konforlu oluşu, şehirli endüstriyel yapıda parçalanmaya ve tekilleşmeye yol alır, özellikle teknikle doyan bünyeler, canlı iletişimi yavaştan kaybeder, ve şehrin yıkıcı rekabetinde de güvenilmezlik iyice artış gösterir eski yüzyılların kolayca yakınlık kurulabilecek insanı yoktur artık, binbir hebanı kaçınılmaz olarak kuşattığı insan, artık özgür değildir, ve ondan hızla yalnızlaşmaya savrulur, yeni dostu duvarlardır.
kükremeden içimizdeki yaban, dört duvar arasında, uygar.
Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor.. Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun.. Kimin ne düşündüğünü, kimin ne yaptığını umursamıyorsun.. Yorulunca kendi kabuğuna çekilip o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun.. Anlık mutluluklar yaşayıp derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın olmuyor.. Siz buna yalnızlık diyorsunuz, ben ise huzur.
“Yalnızlığım, bireysel varoluş hakkımdır” dediğimde, “Yalnızlık, korkaklıktır” dediler bana. Oysa yalnızlık bazan kafa dinlemek; geride kalan ruhunu beklemek de olabiliyor. Ne olduğun ya da yaptığından ileri önemde asıl olan, ne olduğunun ve yaptığının bilincinde olmandır.” M. Soyek
Eski bir radyonun cızırtılarını dinlerken, karanlık bir akşamda çişeleyen gökyüzüne bakarak; başka bir şehiri, başka bir hayatı ve yaşanmışlıkları düşünmek
Eski bir radyonun cızırtılarını dinlerken, karanlık bir akşamda çişeleyen gökyüzüne bakarak; başka bir şehiri, başka bir hayatı ve yaşanmışlıkları düşünmek.
Aptallar yalnızlığa pek katlanamaz; ama akıllılar bir nimet olarak görür yalnızlığı. "Zeki bir insan, yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle mükemmel bir eğlenceye sahiptir." der Schopenhauer. Schiller'in de dediği gibi: "Asla yalnızken yalnız değilim!"
Bir garip kimseydin bu şehirde, Sevmezdin her akşam içenleri, Ve kimse bilmezdi o zamanlar Düğüm düğüm aklından geçenleri Bir esmer kız severdin, Şiirler gibi,minyatürler gibi ince. İçin içine sığmazdı,konuşamazdın Çıkıp yanına gelince. Efkarını dağıtmıyor her gece, Ard arda içtiğin sigara Ve başıboş akan ırmaklar gibi, Dalıp dalıp gidiyorsun yollara. Bütün sevdiklerin terkedip gitti, Yapayalnız kaldın artık. Dokunsalar ağlarsın çocuklar gibi, Büyüdü gözlerinde yalnızlık. Biliyorum,böyle değildin önceleri, Türküler söylerdin sıcak. Şimdi bir bekar evin var karanlık Bir odan var ağlayacak.
“İnsan sadece yalnız kalabildiği sürece bütünüyle kendisi olur: Demek ki yalnızlığı sevmeyen özgürlüğü de sevmez; çünkü insan ancak yalnız kaldığında özgürdür. Baskı, her toplumun ayrılmaz arkadaşıdır.”
Arthur Schopenhauer, Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar
Bakma sana bir ad verdiklerine Yerle gök arasında bir karaltısın Ve bütün dünya seni unutmuş Sanki kim bilecek yaşadığını Gelmese dallarına birkaç fakir kuş
"Bütün iyiler sustuğunda artık yalnızsınız demektir."
Öfke dolu ebeveynlerle büyüyen çocuklarda yaşanan travmalardan biri.
Tarım döneminin kırsal yaşantısındaki zorunlu dayanışmanın ve doğa durumundaki insanın daha konforlu oluşu,
şehirli endüstriyel yapıda parçalanmaya ve tekilleşmeye yol alır, özellikle teknikle doyan bünyeler, canlı iletişimi yavaştan kaybeder, ve şehrin yıkıcı rekabetinde de güvenilmezlik iyice artış gösterir eski yüzyılların kolayca yakınlık kurulabilecek insanı yoktur artık, binbir hebanı kaçınılmaz olarak kuşattığı insan, artık özgür değildir, ve ondan hızla yalnızlaşmaya savrulur, yeni dostu duvarlardır.
kükremeden içimizdeki yaban,
dört duvar arasında, uygar.
Turan, Mistik.
"....Y a l n ı z l ı k.....Herkesenasipolmaz..."
Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor.. Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun.. Kimin ne düşündüğünü, kimin ne yaptığını umursamıyorsun.. Yorulunca kendi kabuğuna çekilip o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun.. Anlık mutluluklar yaşayıp derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın olmuyor..
Siz buna yalnızlık diyorsunuz, ben ise huzur.
Baharı bekleyen kumrular gibi
Hep azıcık bir umut
Daha çok yalnızlık
Ben de merak ettim.. Biraz geç oldu ama..Geç olsun da güç olmasın.. Sağool.
YALNIZLIK YAŞAR KEMAL
“Yalnızlığım, bireysel varoluş hakkımdır” dediğimde, “Yalnızlık, korkaklıktır” dediler bana. Oysa yalnızlık bazan kafa dinlemek; geride kalan ruhunu beklemek de olabiliyor. Ne olduğun ya da yaptığından ileri önemde asıl olan, ne olduğunun ve yaptığının bilincinde olmandır.” M. Soyek
Sezai Karakoç ;
"Çiçek solarken kendi sapına eğilir.
Bilirsin, yalnızlık budur."
derken ,
''Bizi biz eden kaçışlardır,
kenara çekilişlerdir.
Kalabalıkların ortasında
kendi yalnızlığını sürdürüp
bir kozayı olgunlaştırmaktır.
Bütün çalışmalar bir yalnızlığı gerektirir.
İçinde birikene eğilen,
‘içeriyi’ dinleyen kişi,
dışarda söylenenlerden
daha çok şey duyar”
"B.Necatigil _ diyor
ben kulağımı ,
ruhumun matvi gölgesine dayamış iken . .
"..Yalnızlık her koşulda bir sığınak bulur, diyorum
Uzanıp dudağımdaki titremeyi öpüyorsun. "Ş.E
Eski bir radyonun cızırtılarını dinlerken, karanlık bir akşamda çişeleyen gökyüzüne bakarak; başka bir şehiri, başka bir hayatı ve yaşanmışlıkları düşünmek
"yalnızlık psikolojiktir / öpülünce geçer!"
artık görülmek istemiyorum.
"...b i l i n ç s i z e w r i m..."
Eski bir radyonun cızırtılarını dinlerken, karanlık bir akşamda çişeleyen gökyüzüne bakarak; başka bir şehiri, başka bir hayatı ve yaşanmışlıkları düşünmek.
Yalnızlık, bir seçim olduğunda tadından yenmez ama zorunluluk olduğunda hüzünlüdür ve çok acıtır.
Aptallar yalnızlığa pek katlanamaz; ama akıllılar bir nimet olarak görür yalnızlığı. "Zeki bir insan, yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle mükemmel bir eğlenceye sahiptir." der Schopenhauer. Schiller'in de dediği gibi: "Asla yalnızken yalnız değilim!"
Bir garip kimseydin bu şehirde,
Sevmezdin her akşam içenleri,
Ve kimse bilmezdi o zamanlar
Düğüm düğüm aklından geçenleri Bir esmer kız severdin,
Şiirler gibi,minyatürler gibi ince.
İçin içine sığmazdı,konuşamazdın
Çıkıp yanına gelince. Efkarını dağıtmıyor her gece,
Ard arda içtiğin sigara
Ve başıboş akan ırmaklar gibi,
Dalıp dalıp gidiyorsun yollara. Bütün sevdiklerin terkedip gitti,
Yapayalnız kaldın artık.
Dokunsalar ağlarsın çocuklar gibi,
Büyüdü gözlerinde yalnızlık. Biliyorum,böyle değildin önceleri,
Türküler söylerdin sıcak.
Şimdi bir bekar evin var karanlık
Bir odan var ağlayacak.
yavuz bülent bakiler
Ve üşüyorum hala...
Oysa kalın giyinmiştim yalnızlığı.
Sanırım eksitmişim.
Yalnızlık ; içindeki hiçbir duyguyu tam olarak yaşıyamamak, herşeyi içinde yok etmektir.
Sanıldığı gibi insan azlığı değildir.En büyük yalnızlık emeklerinin,fedakarlıklarının farkında olunmamasıdır..Farkedilmemek,flu görülmektir bi nevi..
“İnsan sadece yalnız kalabildiği sürece bütünüyle kendisi olur: Demek ki yalnızlığı sevmeyen özgürlüğü de sevmez; çünkü insan ancak yalnız kaldığında özgürdür. Baskı, her toplumun ayrılmaz arkadaşıdır.”
Arthur Schopenhauer, Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar
Yalnızlığı çok seversek bir gün o da gider mi?..
~OGUZ ATAY~
yanlız kalmak çok zor ve yanlızlık benim adım göbek adım yani
Bakma sana bir ad verdiklerine
Yerle gök arasında bir karaltısın
Ve bütün dünya seni unutmuş
Sanki kim bilecek yaşadığını
Gelmese dallarına birkaç fakir kuş
mehmet başaran
tek başımayım, yalnız değilim!
Dipte olduğunda seni çıkaracak kimsenin olmamasıdır.
Kuru kalabalık kategori dışıdır.
*Oyy bon yolnozloğo çok sovoyorom,çoyom vo bon.
@sosyal medyada fink atarak mı yanlız kalıyorsun?
*hooo
@ho ya