Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Nadir zamanlar var işlendiğim
tıpkı çakıltaşı gibi hissettiğim.
Üzerimde binlerce ton suyun serinliği
Tıpkı şefkatli bir el gibi suratımı yalayıp geçen,
Kum tanelerine sarılıp içlendiğim, irili ufaklı binlerce çakıl taşı var etrafımda
Gözleri yok ve oldukça hissiz.
Aslı Birer

Ben, Ege’ yim!
Evet evet, Ben, Ege’ yim!
Sakin, berrak, küçük ve sade bir koy’ da
Avuçiçi mutluluklarda yüzmek istiyorum
Tıpkı minik deniz yıldızı gibi
Dingin, bir o kadar da mavi!
Aslı Birer

?si=U2AOFIlOKu3BzCWQ

Gerçek acılarla karşılaşınca derinden hissederek anlayabilirsin, o güne kadar henüz çocuk olduğunu. İnsanı büyüten meğerse bir saliselik zaman dilimiymiş, yıllar büyürken sadece büyüdüğümüzü sanmışız hepsi bu. .
Aslı Birer

Çilek gibi sarıp sarmalasaydın toprağımı küskün çilekler verirdim yine de.
Aslı Birer

Pamuk ipliğine bağlanmış dünya,
zoraki tutunuyor sevgi toprağa
Ne can kaldı özünde, ne ana
Karıştı birbirine arapsaçı gibi
Tohum da hibrit oldu, İnsan da
Aslı Birer

İnsan’ ın şaşması onu insanlığından etmez, bilakis çok insan’i dir şaşmak. İnsan, insanlıktan, düşünmekten vazgeçtiğinde çıkar. Şaşan ve hata yapan insan, telafi edebilir ve tekrar etmez çünkü şaşırdığı şey her ne ise onun gelişimine katkı sağlar. Sanıldığı gibi onu aşağılık, ya da onursuz, ya da cahil yapmaz. Bilakis cesaret ettiği için hayat ona ödül olarak inşaa ettiği hayata bir tuğla koyar. Oysa kötücül düşünme farklıdır. Bilinçli yapılır. Bilinsizce başlayabilir ama hatayı anladıktan sonra ona devam etmek tercihtir. İnsanlar da tercihleri doğrultusunda şekillenir. İşte bu yüzden hata insana mahsus bir özelliktir ve onu geliştirir. Çok insan tanıdım ben yaptığı hatadan dolayı kendisini ömrü boyunca cezalandırarak hayatını kendisine de çevresindekilere de zehir eden. Buradan beni okuyan güzel insanlar.

İnsan, en çok da kendisinin aynasıdır. Kendini tanıma yolculuğunda ayaklarına, ayakkabılarına rağmen çok diken batacak. Bu dikenlerin sayesinde geriye senden güzel bir hayat inşaası kalacak. İnsanlığından utanma, eğer birileri yaptığın hatanın farkında ve sürekli yüzüne vuruyorsa bil ki en az senin kadar suçludur. Ya yaptığın hatada payı ve çıkarı vardır, ya da seni üzgün görmek ona bilmediğin bir sebepten dolayı haz veriyordur.
Bu hatalar seni insanlığından etmez, ama bile isteye sana zarar veren hasmını eder.

Her şeyin en büyük delili sürekliliktir, iyilik de kötülük de olabilmesi için süreklilik gerekir.

İnsanı insan eden de insanlığından eden de kendi tercihleridir.
Aslı Birer

Aynı gemide çeşitli ve milyonlarca maskeler var. Bazılarımız herkesin çıplak olduğunu söyleyebiliyor… yeter ki maskeleri düşürecek güveni sağlayan insanlar olsun hayatımızda. Çünkü maske insanın savunma mekanizmasıdır.
Aslı Birer

Mutsuz olan biriyle yaşamak fiziksel işkencenin görülmez biçimidir. Çok daha şiddetli acı verir.
Aslı Birer

Yola çıkınca her sabah,
Bulutlara selam ver.
Taşlara, kuşlara, atlara, otlara
İnsanlara selam ver.
Ne görürsen selam ver.
Sonra çıkarıp cebinden aynanı
Bir selam da kendine ver.
Hatırın kalmasın el gün yanında
Bu dünyada sen de varsın!
Üleştir dostluğunu varlığınla,
Bir kısmı seni de sarsın.
Üstün Dökmen
Dostluğunu varlığınla paylaşmak, nasıl da hayat ışığı aşılıyor bu cümlecik insana değil mi? Her şeyi değerli kılan penceremizi farkında olmadan kendimize kapatırız. Halbuki mutlu etmenin ilk şartı mutlu olmaktır.
:)

Elbette ki kıyaslayacak insan kendini. “insan, insana aynadır.” Kötücüllüğünü görüp ders çıkaracak, iyi hasletleri de örnek alacağız. Ve kendimizde harmanlayıp “bize” uyarlayacağız. Karakterimizden değişmeden.

Gönlümüzü zengin gören gözler varolsun.