Kültür Sanat Edebiyat Şiir

artık ne güneş kaldı, ne de günebakanlar…
geriye kalan, sonsuz bir gün batımı ve ürpertici bir alacakaranlık…
sözler de tükenir onlar mevzubahis olunca..
yerini derin bir sessizliğe bırakır.
muadili olmayan bir turkuaz bir de mâi, sürekli hatırlanır..

ruhumun gizlerinden ılık rüzgarlar eser sana doğru, seni düşündükçe..
içsel var oluşlarımda, kendimden bile sakladığım düşlerim seninle buluşur..
seni bana, beni sana anlatan söz olur, hayal olur gelir oturur aklımın baş köşesine..
düşünmek seni..
sevinç olur, hüzün olur, gelişini beklemek olur da,
gizli kalmışlıklarım hayat bulur varlığında…

Son veriyorum satırlarıma
Yazılmıyor ki kararmış sayfalarına
Ne yapıştırılacak gül, ne de resim yok sana
Sevgili falan değil,
Artık sıradan bir deftersin bana :))

Gömleğin tüm düğmelerini yanlış iliklemek gibidir bazı insanlara güvenmek..
Başından beri yanlış yaptığını, son düğmeye gelmeden anlayamıyorsun..

Kaleminden nicedir kelimeler dökülmüyor mirîm.
Bilesin ki müptelası olduğumuz o güzel yazılarının hasreti içindeyiz.
Vaktinin denk düştüğü bir anda yeniden gelmeni bekliyoruz. Zira ‘’ yazmak ‘’ gibi bir mükellefiyet verdik sana, bundan imtina edemezsin :)

gri-eflatun gece, yerini bırakırken ilk ışıklara ,
umut ve heyecanla kollarımızı açıyoruz yeni gün’e…
kökü sağlam ağacız, bir dalı çiçeğe, öteki dalı meyveye duran…
sabah güneşim sendin, uyandırdın beni bin yıllık uykumdan.
bahar çiçekleri odama doldu, gözlerinin renginden…

Madem geldin
Dur şurada duuurr
Tıpkı bir hayal gibisin
Bir anda var, bir anda yoksun
Hızına yetişmek ne mümkün…
Farz edelim kusurlu olsam bile, itiraz ediyorum suçlu değilim.
Zira Babil’in asma bahçelerinden üzüm koparan da,
İskenderiye kütüphanesini yakan da ben değilim :)

bazen her şey tepetaklak gider de, yaptıklarından sonra her şeyin eskisi gibi olmasını ister insan.
ama çoğunlukla ok yaydan çıkmış misali asla eskisi gibi olmaz..
sonuçlarına sabırla katlanmak basireti gösterilebilirse şayet,
verdiği ızdırabı bir nebze azaltmak mümkün olabilir.
ya da isyanlardan isyan beğenmek yolu da tercih edilebilir ama böylesi etkisiz eleman olur ki,
hayatın bundan sonrası keskin sirke küpüne zarar vere vere devam eder :D

bilmek acı çekmektir.
ve bildik…
karanlıktan çıkıp gelen her haber gereken acıyı verdi bize, gerçeklere dönüştü bu dedikodu.
karanlıklar yuttu aydınlığı ve acılar, galebe çaldı umutlara..

eski ama eskimeyenelerden.. her dem dinlenir...