Necmi Ünsal Şiirleri - Şair Necmi Ünsal

Tattım sevdalara uçmanın hoş yüksekliğini.
Uçup meleklerle göklere, ben de kanatlandım.
Aştım hüzne gebe kederin boş tümsekliğini.
Gonca sevdalara bulandım, ben… ben de tatlandım.

Kâse kâse içtim sevdayı, hiç mi hiç kanmadım.

Bir gülün tomurcuğu gibi hayat patır patır.
Açar gönlümde, kırar kabuğumu çatır çatır.

Zulümlere sitemli bakan gözlerim yaş ama,
Kadifemsi nazarla hep gülümserim yaşama.

Bu serzenişim kadere değil, hep sanadır sana!
Sevda rengiyle boyandı gönlümde solan badana.
Nemelazım, titrek; solgun mum ışığı nağme bana.
Yaptığın besteyle eder dans, son ilhamımda mana.

El sallarım dönüşünü bekleyen bu şafaklara.

Maveradan uzandı beşere sonsuz bir ip.
Medet uman ellere indi mutluluk çağı.
Asırlar bezgin, yıllar baygın devrana girip.
Feza ötesi ışık sardı bostanı bağı.

Hayatın serencamı mevtin ufkuna pustu.

Gam yüklü bir bülbül ile söyleşip,
Dertlerimi attım kara geceye.
Köhnemiş, yaşlı bir handa eğleşip,
Sığındım öksüzce iki heceye.

Sırlardan yükselen gizemli bahar,

Mükemmel insan, kendini Rabbinde bulandır.
Kaçarak benlikden, yüce Rabbe sokulandır.
'Kendini bilen Rabbini bilir ' der peygamber.
Hakk'ı bilen etrafa hep saçar misk-ü amber.

Hey!
Bu oyunda şah yapan
Şımarma!
Bu değil her şey!
Sonra sana
Gururun olur kapan.

Hikmet mızrabının titrettiği bir tel sallanır içimde.
Bir hakikat var ki gömdüm onu sineme tek bir biçimde.
Özlemleri yudum yudum ama sevgiyi tek bir içimde
Tadar hücrelerim hikmetlerin ferah serinliklerinde.
Ruhumda bir mahşer kaynar, tayfun kopar derinliklerinde.

Buz tutmuş havsalam ayaz dolan yüreğimde.
Sürüklenir sevdam bu dipsiz ve dik eğimde.

Çürüdü ellerde kalbe inmeyen dualar.
Büküldü bellerde insicam buldu belalar.

Gelse bile cevr-ü cefa:
Hiç, ama hiç ah vah etmem.
Bahçendeyim ben bir defa.
Şafakları sabah etmem.

Yangınım aşk ateşinden.