Necmi Ünsal Şiirleri - Şair Necmi Ünsal

Her milletin bir milli marşı var fakat bizimkisi ayrı.
Bizimkisi İstiklal Marşıdır, başka yazılamaz gayrı.

Kimisi yazılmış bilmem hangi krala; lorda, barona.
Küçümsemem ama, benzetirim şişirilmiş bir balona.

Duvarı kerpiç, badanası kireç
Babamın ahşap evi.
Çocukluğum gömülü,
Anılarımın kabri bir nevi.
Evin önünde asma çardağı.
Ben gölgesinin serinliğinde,

Gecelerde umutlar yıldız yıldız.
Eğer sevmediyseniz yanıldınız.
Yüzmek için sevgiler deryasında.
Cananın sevdiğini bilmek gerek.

Yemeyen lokmasını aşkın, bilmez.

Yaprak yaprak baharlarla,
Çiçek çiçek bozkırlarla,
Cıvıl cıvıl çocuklarla,
Mavi mavi boncuklarla,
Ben coşmayı çok severim!

Gün oldu ağaçlar çiçek çiçek coşkun.
Kaç mevsim dallar meyveye durdu.
Sana kaçtı uykularım puskun.
Dalgalarım sahillerine vurdu.

Gündüzler terk etti beni.

Çıkmış meydana, hem kaçar hem davul çalar.
Sıkışınca da dünyaya feryat salar.
Hem suçlu hem de güçlü, bir de yırtık perde.
Kaçarken uçkur çözmüş, bilmem hangi yerde.

Hoş geldin, hoş sefa geldin ey Rahmet Nebisi!
Gelmeyecek artık, gelemez senin gibisi.

Merhabalar olsun sana ey Kutlu Güzellik!
Olamaz kimsede, sondur sendeki özellik.

Bu alemden gitmeye geldik.
Kalmaya değil!
Dost dermeye geldik,
Post sermeye değil!

Gayemiz hal hatır sormak,

Aksın kederin bu hüzün ırmaklarına.
Gülümse biraz, tebessüm yüzüne değsin.
Bırak dağılsın zülüfler yanaklarına.
Hasret utançtan kızarıp başını eğsin.

Gülüp merhaba de hayata ve el salla!

Pas tutmuş kilitler, anahtar nerede?
Zamanın saçları ağarmış kıl kıl.
Türedi diller kürsüde, bülbüller derede.
Patlak gözlü kurbağalara yem tırtıl.

Her kara bulutta heveskar bir damla.