Yetiş anne!
Gençliğim 'Q' sesi veriyor.
Bu şiir dün gece terkedilmiş halde
yanlış zaman
yanlış bir bölge,
budur işte!
tüyün kederi.
'istenmeyen'
ilan edilmeye sebep.
bahar...
gelme sakın.
cinnetim,
balkon ipine sözüm var.
az güneşe duracağım.
Senin sevdan;
Yangınları içimizde çıkartıp
İçimizden başka yerlere kaçmaktı...
-Yara? -
eğilip alıyorum,
hiç sevişmemiş bir gelinin rahminden
tesellinin naftalin kokan çeyizini.
“oku”
Bugün mümkünse beni düşünme.
Sen, yüzüne giydirdiğin soğuk terler için yapabileceklerini anlat sokağa.
Olmadı,
minik acılar orkestrasını olmayan kollarıyla idare etmeye çalışan şefin
protez hayalinden bahset hafif,alttan.
Ama sakın sarktığın dünyadan boşluğa düşme!
Alkolün mabedinden sesleniyorum sana.
İri göğüsleriyle bir bahar tüm çocukları doyurmaya gelecek
gibisinden bir haber henüz geçmediyse ajanslardan
suyumu ısıt.
hâlâ tuzumuz kuru
şu çatlamak için küçük bir arçı şok bekleyen testide
polin esinlenmesi...
aşk...
aralamak istiyorum
Gökyüzünde bir terminal kalabalığı... Kuşlar vardı gitmesin diye sımsıkı mor bulutlara sarılan; kuşlar.
Biz gidiyorduk ve yine kimse gelmiyordu bizi uğurlamaya. Ah elimizde şenzlonglar, gurbet efkarında çatlamış tanimize bir vahiy gibi inen kremler; nasılda beklemiştik gelecek diye güneşi. Hatta buz gibi dudaklarımızla bir öpücük bile fırlatmayı düşünüyorduk eskeriye. O an utanacaktı. O an utancından kıpkırmızı kesilip bizi daha çok yakacaktı. Biz; oh cehennemimize kavuştuk diye çılgınca sevişecek, kremaya bulanacaktık. Son bulacaktı mevsimsiz düşler, tüm kuş intiharları. Ama biz sadece gidiyorduk.
Herşey 'bir dakikanızı alacağım canım' şeklinde cereyan ediyordu. Kimse kalmaya gelmiyordu. Ve güneşin ve ayın ve tüm yıldzların misafirliği 'bir arkadaşa bakıp çıkacağım' havasındaydı. Oysa bu gece misafirmiz olacaklar diye nasılda seviniyorduk. Tüm yemekleri tek başına yiyebilirsin artık. Parasını peşin verip, peşin peşin acı çekip ve ben peşin peşin rakıyı alıp 13 numaralı odaya çıkıyorum. Kimseye söylemeyin. Hiçbir padişahın fermanında 'duyduk duymadık demeyin' diye geçmesin adım. Düşmesin peşime polis. Ve n'olur söylemesinler bunu hiçbir yüzyıla, senden sonraki hiçbir Ameli'ye.
Ah fikrimin esmer fitilini gözleriyle ateşleyen kadın...
Her gece korkunç kazaları terkime alıp
teninde son bulan molasız yolculuklara çıktım.
Herkes bizi arıyordu tebessümün terkedilmiş kıvrımlarında.
Oysa hiçbir resmi evrakta geçmeye
hiçbir durakta durmaya müsait değildi o zamanlar adın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!