Senin olmadığın yer, benim değildir.
Sen gittn gideli benim olmadı hiç birşey
Hayatın renkleri değişti,soldu herşey
Anlamsız geldi bana bütün sesler
Yok oldu bütün neşeler bütün sözler.
Sürekli meşguldum o kadar sene
Seninle doyasıya oynayamadım.
Sen beni çağırdın gel ayna diye,
Ben bir türlü zaman ayıramadım.
Giydirdim,doyurdum, seni kolladım,
Neden yağıyorsun yağmur
Beni ıslatmak mı istiyorsun
Eğer ıslatacaksan
Gözlerimi ıslatma
Çünkü onlar zaten ıslak.
Koşarak çıktığım basamaklardan
Ağır ağır iniyorum....
Uğruna gözyaşı döktüğüm
Sert rüzgarlara karşı kanat açtığım
Umut bağladığım
Güzel anlamlar yüklediğim
Sözler kifayetsizdir seni anlatmaya
Çocukken korktuğum da
Eteğinin altına saklanır dım
Senin eteğin dünyanın en güvenli yeriydi.
Gök gürlerdi bazen
Kardeşlerimle koşar etrafına sığınırdık
Kolların kocaman kanat olurdu
Sarardın hepimizi...
Saçlarımı ördüğün günleri ne kadar özlüyorum
Bir bilsen!
Kokunu,öfkeni,sevincini,pamuk ellerini,
Sahi Anne! ...
Sen hangi kokuyu kullanıyordun.
Çünkü hiç kimse senin gibi kokmuyor..
Tandır başında ekmek pişirdiğin günleri
Anımsarım zaman zaman.
Sıcaktan terler dökerdin
Namazın geçmesin diye nasılda acele ederdin...
O gün yemek yapmaya vaktin olmaz diye
Tandıra patates atardın
Yanına çömlekte mercimek çorbası
Bin tane sofrada yemek yedim Anne!
Hiç biri senin patatesin,çorban gibi değil di..
Şimdi dua eden sesin kulaklarımda
Nasihatlerin her zaman aklımda
Gün geçtikçe her halimle sana benziyorum.
Öyle diyor kardeşlerim...
Hatta Annemizi özlediğimizde
Seni seyrederiz diyorlar Anne...
Anne Anne!
Bazen ruhum uçar
Başka diyarlara uçarım
Ama önce senin diyarına uçmak istiyorum
Fırtınalı günde senin olduğun
Limana sığınmak istiyorum
Bazen korkuyorum çocukluğumda ki gibi.
Kocaman da olsam yine de
Senin eteğinin altına sığınmak istiyorum.
Sonra ekmek kokan ellerini öpmek
Duanı almak.
Anneciğim !
Bir bilsen tüm annelerde
Senin yüzünü görüyorum....
10/Mayıs/2012
Necla Arpa Gülaçar
Fatih/İstanbul
Aşkın tarifini istediler benden.
Zordu anlatmak, tarif etmek
Hülyasına daldığın geçmişi yeniden anmak
Kafiyesiz,sözsüz,dilsiz!
Konuşan bir çift gözümü anlatmalıydım.
Yoksa bir an dahi kafandan çıkmayışını mı?
Her halim farklı yansır aynalara
Bazen tutkularına esir leyla
Bazen aşk dilenen mecnun
Bazen hüzünleri besteleyen bir avereyim...
Yusuf'un cennet kokan güzelliğini bulamam
Bazen kör kuyulara atlamak geliyor içimden
Sessiz sedasız çekip gitmek.
Alıştığım hayata veda etmek.
Yeknesak olmuş hayatımdan istifa etmek.
Emek verdiklerinin senin olmadığını
Yürüdüğüm yollarda
Hayatımın her admında
Yaptığım dualar da
Seni aradım
Tatlı bir gülümseyişte
Buhranlı rüyalarımsın
Boğazıma düğümlenen kedersin
Gözlerim de bulut.
Sert kayalara çarptığım
Üzüldüğüm her dem
Aydınlık yüzün yanımda belirir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!