Necdet Uçan Şiirleri - Şair Necdet Uçan

ne zaman baksam
nereye gitsem
öncelikle genç kuşağın
elinde telefon
kendi dünyasında
yerken

yalan
talan
rutin
sıradan uygulama oldu
gündüzün yerini gece
aydınlığınsa karanlık aldı

yaşamında
yapamadıkların
dönüşü olmayan savurganlıktır
en pahalısından
satın alınamayacak değerde

karanlık
kapkaranlık sokaklarda dolaşırım
geceler boyu
yalnızlığımda
nöbetçi eczaneler
sabahçı kahveleri

liseyi bitirdikten sonra
hiç görüşememişlerdi
felekten bir gece çalmak için
toplanmışlardı o gün

sirenler duyuldu acı acı

arkadaşını
kardeşini
dostunu
yoldaşını
yol bitmeden
yüzüstü

gök delindi
gök delindi
ilk görenler gökdelende
sağanak nasıl yağacağını şaşırdı
bir o yandan
bir bu yandan

güneş doğuyor çok şükür
dünya dönüyor
kardelen
yükseltilerden selam veriyor
soluk alıp veriyor canlılar
hava, su yerinde

efendilerce
dizayn edilmiş yaşamın rolünü
kusursuz oynarlar
bazen başrol
bazen figüran
ve itaatkar

sakın ola ki
göz yaşı döküp üzülme
ağlama
arkamdan

yaşadıklarımız