Necdet Uçan Şiirleri - Şair Necdet Uçan

yüreğimi
sevgimi
sadakatimi
güvenimi heybeme koyup
çıkmak için yola
birlikte kol kola

nasıl da törpüler insanı
canını yaka yaka
adeta
tedrisatta falaka
sarayda da yaşasan
evin sanki baraka

diktatörlük
tüm kurumlarıyla
ve karanlığıyla
karabasan gibi çöktü üstümüze
On iki Eylül’de
nefes alamaz olduk

bugüne kadar
yaşadıklarım
deprem sarsıntısı etkisinde
vinç düşmüş sanki üstüme
asansör boşluğuna düşmüşçesine
hayallerim

kafam
yağmur sonrası tertemiz havada
çekilen fotoğraf kadar net

sevdam
domuz dolusu

çalışanın tatilini eziyete dönüştüren
hafta başının
sorumluluk anlayışı
ve karabasanı
oysa
sen yanımda olduktan sonra

gayrı tanıdık hepsi
simitçinin kafiyeli sesi
sokağımızın kedisi
mahallemizin gediklisi
akıllısı,delisi
bilcümlesi

yaşanmışlıklarımızda
yüreğim
kuş kadar hafif
yaşayamadıklarımızda
sevdan ağırlığında

bakışta
yorumda
düşüncede
derinlik olmalı

yaşamın bam teline dokunmalı

düz ve dürüst olmaktır
katışıksız
berraklıktır düşüncede
sevdada

açık olmaktır