Necdet Uçan Şiirleri - Şair Necdet Uçan

kadınlar
Mısır’da farklı
Vietnam’da farlı mı ölürler
gencin katli
Suriye’de farklı
Türkiye’de farlı mıdır

sen benim alışkanlığım
sığınağım
sırdaşım
arkadaşım
dostum
yoldaşım

yuvalar yıkılırken
çatır çatır
kırk katır
kırk satır ikileminde
yüzlere kapılar kapanırken
birer birer

bir gün
gideceksem eğer
boğazım düğümlenerek,
gitmiş olmak için değil
gitmem gerektiğinden giderim

çığlığınız olsam
çocuklar
inatla yüreklerine sızıp
haykırışınız olsam

iz bıraksam

kuş ürkekliğinde
masum ve çocuksu
tanıdım seni
tertemiz bakışlı, çekingen

boğuşurken

Ege’de
botta mülteci çocuk olmak
Suriye’de anne
Silvan’da baba
oturup ağlamak
bağıra bağıra

Tutsaklığımın Kışlası

kapkaranlık ülkemin
dokuz yüz seksen ikisinin
son çeyreğinde
özgürlüğümü kaybettiğim

biraz utanıp
biraz da çekinerek
kimse görmeden
sabahın kör olası soğuğunda
akşamın karanlığında
çöp konteynırında

sabah
güller içinde uyandım
her renkten.
öpücüklerle.
sevgiye boğulup
kalkmak istemedim