içimde yaşarım seni
tek kişilik bencilce
içim içime sığmaz
geleceğini bilince
yokluğunda
gözüm gibi baktığım
rengi mavi,tüm doğallığı ile
pek nazik görünsen de, dayanıklı ve güçlü
salaş bir vaziyette, dalları umursamaz
bu kadar mı güzellik olur dikeninle
hayallerimiz vardı çocukken
bir an önce büyümek
“büyüyüp adam olmak”
anne-baba olmak gibi
çocukluğumuzu yaşamak varken
tüketim de tükenir
tüketim toplumunda
tek tükenmeyen
umutlardır
bir de sevda
gördüğü duyduğu bildiği
eziyet karşısında
gözlerine inanamıyor
bıçak açmıyordu ağzını
hissettikleri değiştirdi algılarını
nedensiz beklemeyi
bir de bekletilmeyle
zorunlulukları
sevmem hayatta
kibiri de
hani
göz açıp kapatıncaya kadar denir ya
otuz yıl böyle geçti
iyisi kötüsüyle
acısıyla tatlısıyla
üreten
kendine yeten
doğal
güzellikleriyle
ve mevcutla yetinen
ayni apartmanda
gözaltı rüzgarında
havada ölüm kokusu
haykırışların üstüne düşerdi
ıslanırdı kurşundan parkalar
şarkılar söylenirdi alanlarda
kestim
Allahın selamını
her gün
parasız alınıp verilen
selama da sabaha da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!