hani kar yağıp da
dışarıya çıktığında
ya da
güneşe kaldırdığında kafanı
parlar ve gözün kamaşır da
bakamazsın ya
ilk gidilen yolun
keskin virajı gibidir yaşam
ne zaman
nerede
ve ne ile karşılacağını bilmeden
gitmen gerektiği için gidersin
yaşananlar
inişlerin çıkışla
yokluğun bollukla
insanlığın varsıllıkla yer değiştirdiği
aşağılananların aşağıladığı
şaşaalı abartıların hakim olduğu
doğumumdan başlayıp
hep iyiliğim için uğraşırsın
ağzımı açıp aaa derim
boğazıma bakarsın
aşı yapıp
sevdanın adresine gitmesi
yüreğin yüreğe
mızrabın tele
tenin tene değmesidir
bütünleşmenin göstergesi
sırtında yok gömlek, ceket
içinde atlet
midesinde bir gram et
ama elinde tablet
ne edersen et
eğitim yerlerde, zor zahmet
göçükte kalan bedenler
ve yüreklerdi
ölüme gülümseyişler
kalkmamak üzere düşüşler
ve sınırları imkansız düşlerdi
atom bombasının tahribatı kadar
yıkıcı ve ağır
okyanusun suları gibi serin
ve dinlendirici sözlerin
bir de zeytin rengi gözlerin
bir yok olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!