Necdet Uçan Şiirleri - Şair Necdet Uçan

Necdet Uçan

çoğunlukla kocasız üç çocukla dağ başında
sabahtan akşama kadar çalışarak fasılasız
bir de çocukları büyütmek, sevgi verip
feleğin ağır yükünü sırtlanarak

feda edip kendini, yoğunlaşarak çocuklara

Devamını Oku
Necdet Uçan

laf kalabalığında
satır arasında
köşe bucak karanlıklarda
kapı arkasında
kuytularda
gizli saklı değil

Devamını Oku
Necdet Uçan

bağdaş kurmadan
yoksulluğa
devam edebilmek
kaldığı yerden
kalkarak ayağa

Devamını Oku
Necdet Uçan

Haziran’da öldü
üç büyük usta
Nazım, Ahmet Arif, Orhan Kemal,
içim parçalanır, esin kaynaklarıma
her kiraz ayında, haziran.

Devamını Oku
Necdet Uçan

içine tükürülen sanatın
ucube heykelleri, yıkılan
cezalandırılan sanatçıları, yakılan
“monşer “diplomatların
şeyini şey ettiğimin şeylerinin
çapulcuların,ayyaşların

Devamını Oku
Necdet Uçan

akıl beyinden doğar,
güneş gibi, her gün
ve yeniden,parlayarak.

karanlık güneşten korkar, saklanarak
oysa,her karanlığın sonu aydınlıktır

Devamını Oku
Necdet Uçan

ilk kez tanımıştım
menengiç kahvesini
kendine has kıvamı
ve kokusuyla

açıkçası tutmamıştım ilk seferde

Devamını Oku
Necdet Uçan

nerden bilebirdim geçen yılın
sensizliğin habercisi olduğunu

suskunluğunun
sensizliğin arifesi

Devamını Oku
Necdet Uçan

yaz bitimi
kış öncesi
azalınca güneş ışınları
soğumaya başlar hava
kısalınca günler
dayanamaz yaprak

Devamını Oku
Necdet Uçan

yüreğim tutuklu,
beynim rehin sende

sense bende rehine,
ömrün boyunca

Devamını Oku