İlk şiirleri lise öğrencisiyken 1945 yılında yayımlandı. İstanbul Erkek Lisesi'ni ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'ni bitirdi. Bütün şiirlerini içeren "İstanbul Düşü" ile şiirde 10, genelde 35 kitap veren Necdet Evliyagil, genç yaşta gazeteciliğe başladı. Üniversite öğrenimi boyunca ve daha sonra Cumhuriyet'te çalıştı. Kısa sürede ülke düzeyinde bilinen bir isim haline geldi. Cumhuriyet Gazetesi başta olmak üzere dönemin başlıca gazetelerinde yıllarca ön planda görevler yaptı. Atak ve girgin bir gazeteci olarak tanındı.
Yedek Sub ...
DÜŞ VE GERÇEK’ten (1978)
ÇOCUKLAR GİBİ
GÜLEBİLİYOR,
AĞLAYABİLİYOR MUSUN?
- MUTLUSUN.
Suskunluğunu
Niçin
Gözyaşlarına
Dönüştürüyordun?
Oysa konuşmaktan mı
Korkuyordun?
Dün gelip geçti,
Aydınlığını
Karanlıklarda eritti…
Bugün yeni bir ışık doğdu;
O da sönecek,
İstanbul,
Her mevsimde
Kendine has güzelliklerle görünür.
Sonbahar,
Boğazın iki sahilinde
Bulutlu Boğaziçi
Kederlenince;
Akşamların derinliklerinde,
Değişik mevsimler
Renkleniyor gökyüzünde,
Filizinin en güzelleri de
Mayıs ayının en güzel, en canlı bahçelerindeyiz,
Erguvan çiçekleriyle yanan Boğaziçi’ndeyiz.
Kaldırımlar bir çingene pembesiyle yıkanmış,
Sahillerdeki sular bu mevsimde kızarmış..
Gözün alabildiğine bir rahatlık gölgelerinde,
Uzaktan,
Bir küçük taka’nın
Tak - takları
Kımıldattı
Tüm anıları..
Taka
Işık,
Yeşile boyandı
Çamlar arasında..
Yeşil,
Bir cilveli hareketle
Dağaldı tepelere;
Altınkum vapuru,
Düdüğünü üç def’a
Kesik - kesik öttürerek,
Yeniköy’den Tarabya’ya doğru
Geniş bir kavis çizerek,
Bacasından bıraktığı,
Renkler,
Çözülseler birer birer..
Mavi
Gökyüzünde;
Siyah
Kederlerin içinde;
??^o^