Necati Şimşek Şiirleri - Şair Necati Şimşek

Yudumlanan sudur yaşanan hayat
Kaynağı bellidir, kabı bellidir
Gönle doğru gider, mideye inat
Kaymağı bellidir, çöpü bellidir

Gönle girer, bilir girmesini de

Söktüğün pencereden uçtuğunda sözlerin
Hayalinde konsa da baktığında beni gör..
Döktüğün incilerden kaçtığında gözlerin
Gül yüzünde donsa da aktığında beni gör..

Bensizlikle örülü uykulara dalarken

Dağ gibi görürdün beni karşında
Karlarla eridim küçüldüm farzet
Ulu bir çınardım belki bahtında
Kökümden çürüdüm yıkıldım farzet..

Özgürce dağlarda avlanıyorken

Yapmayın arkadaşlar, bu devlet hepimizin
Ordu Millet el-ele, tek bir yumruk olmalı
Atatürk, bayrak, ezan değerlerimiz bizim
Kendimizle barışık, kavga dış la olmalı

Büyük milletimizin gözbebeğidir ordu,

Bazen neler bekliyor gönül umduklarından
Bazen bir haber gelir hiç ummadıklarından
İnsan zarar görür mü eski dostluklarından?
Tecrübeler çıkmazdı mazi hatırlanmasa

İnsanı meşgul eder gündelik telâşeler

Ne oldu boyun aştı yine strese girdin?
Yoksa canın kıçının ağzına mı gelmişti?
Gözlerini dünyanın yine rızkına diktin
Kanlı eller dünyanın boğazını delmişti..

Emeksiz kazandığın parayı mı kaybettin

Bugün yüzüme vurdu içimin bir hoşluğu
Kasvet bürüdü sanki deniz renkli gözleri
Kaybettiğim irtifa, bu anlamsız boşluğu
Belki teselli verir, can dostun can sözleri

Yattığım yer karanlık, içimdeki geceler

Aşkı ilmekleyip, yağlı urgandan
Saçını bahtıma dolayan güzel
Titreyen bedeni sarıp yorgandan
Ömrünü ömrüme beleyen güzel..

Can özüne düşer sular toprağın

(Kadir gecesi hürmetine..)

Toprak süngerler gibi çekti düşen damlayı
Gönül penceremizden hoş bakışlar öylece
Toprak kokusu yaptı, yüreklere hamleyi
Ankara’yı ağlattı hoş nakışlar dün gece..

Yalnızlık korkusu sardı benliği
Terk ettin anladım kalmadı umut
Bir ana sığar mı ömür günlüğü
Titriyor bedenim ellerimi tut..

Gönül gönle yazar iken adını