İnsanların tek hocası
Öğretmenim, Öğretmenim
Bilimin tüten bacası
Öğretmenim, Öğretmenim
Gittiğim, köşe bucakta
Yüreğimde yaran böyle kanarken
Kırdığın gönlümü gör de öyle git
Aslı gibi yanıp, küle dönerken
Bir kurşunla yere serde öyle git
Yeter sözlerinle olduğum harap
Aşk,sevgi ölsede, gönül bahçemde
Her on dört Şubatta sana gelirim
İsmini silsem de, kendi lehçemde
Her on dört Şubatta sana gelirim
Aşkı bade diye, elden içsem de
Samsundan başlayarak bastığın bu topraklar
Senin için ağlıyor, bu gün on Kasım Ata'm
Kuruyup dökülse de, bölge bölge yapraklar
...Seni unutmayacak, hep anacak bu vatan
...Türk gençliği olacak, ilelebet yaşatan
Anlatsam derdimi yinede bitmez
İçim pare, pare nesini yazsam
Başıma ağrılar gelince gitmez
Bulunmaz bir çare nesini yazsam
Kahpe felek vurdu belimi büktü
Ne çabuk unuttun verdiğin sözü
Geleceğim dedin, niye gelmedin
Hep sensiz geçirdim baharı yazı
Günlerim yıl oldu niye gelmedin
Çok baktım yola Cuma, Cumartesi
Zamanı yaklaşır, çalarlar kapı
İster elindeki, bir oy'u oğul
Gece kondu olur, izinsiz yapı
Yıkınca anlarsın, oyunu oğul
Sarılır ayrılık, vakti gelmeden
Tur edip dünyayı, gezdim alemi
Yok Anadolu’dan, güzel yurt oğul
Elime alsam da, kağıt kalemi
Yazmakla bitmiyor, bunca dert oğul
Cihana bedelken, ülkenin ferdi
Kime sorsam ben oy vermedim diyor
Size kim oy verdi sayın vekilim
Ne odun, ne kömür görmedim diyor
Size kim oy verdi sayın vekilim
Halkı ayrı, gayrı tutmamışsınız
Sen hayatımın ey güzel kadını
Ne, dudağındaki tadın tadını
Nede dilimden düşmeyen adını
Unutamadım ki! Seni unutsam
Okşayıp yanaktan aşkla öpmeni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!