Necat Önder Şiirleri - Şair Necat Önder

Varım yoğum inancım,cep delik cepken delik
Zaman da aleyhime çalışıyor üstelik
Güya, maddeye hakim olma makamındayım
Güya artık bu yolda ölme kararındayım
Bir kuru inançla ben fatih olsam kime ne?
Kaybolurum bir anda yokluğun sinesinde

Çarnaçar kalmışım gurbet ellerde
Ararım, ararım bulamam seni
İsmin mani oldu amma dillerde
Sorarım, sorarım bulamam seni

Sana âşık odlum da aklım sıra

Bir gün sabrım biter mi özlemlerim azdıkça
Acep gönül hasretten bıkar mı bilmem canım
Ben bu onulmaz aşkın destanını yazdıkça
Kalemim engelleri yıkar mı bilmem canım

Hasretin içimdeki, bu aşkı pişirirken

Dün bir hanım teyzeye rastladım otobüste
Tertemiz bir çehresi, saf bakışları vardı
Otobüs tıklım, tıklım ve yolcular üst, üste
Kadın ise hem hasta hem de çok ihtiyardı

Baktım titrek elleri artık tutunamıyor

Bir hal ki başucumda heykelcik gibi durur
Hisler güneş yalamış goncalar gibi kurur
Her ayrılık ruhumda fırtınalar doğurur
Yıldızları avuçta toplayan eller nerde
Ve bilmem ki bu gönül hangi meçhul seferde

Hani nerde ellerinden tuttuğum
Hani nerde o güzeller güzeli
Kalbimi gözlerinde uyuttuğum
Hani nerde o güzeller güzeli

Saçlarını okşadığım ördüğüm

Hayalini bir tablo gibi duvara astım
Gittiğin günden beri, gittiğin günden beri
Her adım atışımda inan boşluğa bastım
Gittiğin günden beri, gittiğin günden beri
Beni aşkınla sarhoş ettiğin günden beri

Sen benden ayrılıp ta gittiğin günden beri
Sevgili ah bir bilsen nasılda perişanım
Her gün bekledim gelir diye vuslat haberi
Hasretin kıskacında tükenir gibi canım

Evvelce bilmediğim rastlamadığım bir hal

Gözlerimde hayalin ve sensiz geçen yıllar
İçimde kımıl, kımıl dayanılmaz arzular
Kalbimi yakan bir aşk değil, sanki cehennem
Anılarıma sinmiş yıllar var ki bu elem
And olsun ki çarem yok, ya İlahi sabır ver
Sevgim ilk günden beri bu koca ömrümü yer

Hayatı bir toz gibi sildim gözümden sildim
Şimdi bir serap gibi yokluğu yaşıyorum
Bedenimde gezinen belkide ben değilim
Öyle ya bu cesedi boşuna taşıyorum

Verin bana ölümü alın canlılığımı