Necat Necdet Demircan Şiirleri - Şair Ne ...

Bakışların kutsamaz beni
Uçuramaz yüreğimi yüreğin
Üşürüm usulca kıyılarda
Kandıramaz beni tatlımsı sözlerin..
Senin İlkbaharında
Açmaz çiçeklerim

Sakla gel tırnaklarını
Mırnav mısın
Anlaşılmaz adımların
Kaplan sessizliğinde
Anlamlı bakışların…
Süt beyaz mıyım

Aşk; sınır tanımasa da, uğruna yorulduklarınıza değmez bazen…

Ne sen beni bildin
ne de ben seni
Bir avuç darı kadar değildi
bu sevdanın ederi…

Bir memlekette; ‘Baş’ın «ayaklardan» haberi yoksa, «gövde» her daim sürünür…

Adı Hasan, yaşı kırk
İnşaat işçisi derdi çok
Yolun yarısını çoktan geçti
Onun bundan hiç haberi yok

Oldukça serstsin babacığım
Bügün biriyle kavga ettim
Çekiniyorum söylemeye
Belki kızar, döversin diye

Seviniyorum babacığım

"Kapına sensizliğimi bırakıyorum, hiç yaşanmamış bir hikayenin son kapak sayfası, ne geç kalmışlık var ne erken gelmişlik dünyaya... Biliriz ki; hiç yarım çiçek yoktur, yarım gün doğumu ve mütareke edilmiş bir migren ağrısı... Hiçbir acı tamamlansın diye ortaya bırakılmaz zaten... Ne sen üzerine alın ne de ben derdimi bölüşecek birisi var diye boşuna bekleyeyim...."

Birilerinin bahşettiği değil; benim sofraya koyduğum yoksulluktur yaşamak!

Ne kelimelerle anlatabilirsiniz ne de kitaplarda yazıldığı gibidir yaşamak.
Fakir bir çocuğun yırtık lastik pabucunun arasından giren donduran soğuk

Hep seninle
Bu ıssız gecede
Hayalinle dans ediyorum
Sensizlik resitali
Ayrılık pisti
Ve hasret ateşiyle beraber...

Sanır mısın ki
Gölgenin boyu kadar büyüktür sevdan
Nefasetsin, eksilmeyen aşk sofralarından
Bir o kadar heybetli yaşamın
Ve de müteselsil kefil O minnacık dünyan…

Güneş asla doğmaz o kimsesiz ruhunda, sen hüzün şemsiyeni tümüyle kapatmadıkça...

Sessizliğin derin girdabındasın
Küçücük bir iç çekiş,
Yağmur büyüklüğünde
Bir gözyaşı damlasısın

Melankoli bizim paspasımızdır sanmıştım. Oysa, paslanmış bir anahtar gibi hep altında kalmışım... O dur ki melodram; külliyen yanılmışım...

Gri gümüş renkli bulutların canı dans etmek istemiyor bu sabah
Nedense güneş pek bir isteksiz gülümsemeye
O bildik neşesi hiç yok yeryüzünün
Zoraki bir tebessümün acı hüznü yansımış gözlerine