Necat Necdet Demircan Şiirleri - Şair Ne ...

Sevgi; ruhumuzun en müstesna yerinde sarmalanmaz ise,
Üşür ve hatta öksüz kalır,
Bir müddet sonra da göç eder gider,
Adını koyamadığımız uzaklarda soluklanır...
Ardında bıraktığı iz;
Yetim bilinen rüzgârların mecalsiz ağıtlarıdır,

Aylar sonra karşılaştık
Yaz akşamında
Yine gökteki yıldızların
Parıltıları vardı bakışlarında

Tutuşturduk ellerimizi

Öyle bir tutkuyla yudumla ki, sana tahsis edilen her anı,
Hazan renkli gözyaşların damlamasın
Dünkü hatıralarından bu günlerine…

İlkbaharın devşirme çiçekleri gibi albeniliydi gülüşün,
Kapkara bulutlarından akan sağanaklar

Bazen hüzün, bazen sevinç, bazen neşe, bazen mutluluk, bazen rüzgar, bazen yağmur olurum
Sen boşu boşuna bana bakma,
Ben seni nasıl olsa baktığım her yerde bulurum!

Bakma bana öyle ne olur
Ellerim titriyor, yutkunamıyorum

Şıpsevdi yağmurlardan oluşan
Sevdaların adını ‘keramet’ koyarsanız,
Ne kadar kaçarsanız kaçın nafile,
Hüznü hep ıslatacaktır ömrünüzü,
Son deminde bile…
........................................

Yağmur yağar,
gece olur,
yıldızların gözleri kapanır
taşıyamaz damlalar sensizliği…
…………………………………………
Sığ düşlerin ortasından

Hepimizin hasreti aynı şarkıları söylüyor, farklı tellerde dillendirilseler de...

Alelacele atıştırılan bir yaşamın çocukları
Harcıalem bakışların buluşması
Günübirlik sevdaların kucaklaşması
Sıra dışı sayılan tekdüze gecelerde

"Paylaş mutluluğunu hep evrenin tümüyle; gün gelir, sevgi olur eser yüreğinden, gün gelir, güneş olur doğar gözlerinden…"

Rüyalarının tadı kalmadığında
Yaprakların sararıp
Mevsim aniden Sonbahar olduğunda
Yalnızlıktan ıslandığında

"Sen gidene kadar, YALNIZLIĞIN diğer insanların 'kaderi' olduğunu sanırdım..."

‘Gel Git’lerine izin verme yüreğinin,
Seviyorsa gerçekten Ay Işığı,
Er geç misafiri olur bir gün düşlerinin…

Saman alevi gibi tütüp yitme. Bilgesi ol gün ışığının
ve ısıt üşüyen umutların yüreklerini, mutluluğun da ötesinde…

Günbatımı kızılı saçların durduramazdı
Ya da eğreti gözyaşların
İnce iplikli uçurtmamın