Necat Necdet Demircan Şiirleri - Şair Ne ...

Biliyor musun?
Ben sana yürüdükçe
Sen kendinden kaçmaktasın
Çeyrek ayaz,
Yarım avaz,
Bir buçuk hasret

Ayaz bağrımızı delerdi,
Isıtmaya feri yetmezdi
tezek yanan teneke sobanın.
Biz de fakirdik;
bir lokma et için
kurban bayramının yolunu gözlerdik.

Üzülme Güzel Kız!
Selam söyle o alımlı gülüşlerine,
Bil ki; hazan çorap öremez
yüreğimizin düşlerine..

Bilirim ki;
Mahpusluk bir kelamında,
Zindan avuçlarındaydı
Gıyabi hükmünün uhrevi albenisiyle!

Gel! Sen

“Açık sanılsa da sükût ile kapatılan kapılar, bir daha asla çınlamayacak o şıpsevdi kulaklar…”

Gidenin de, kalanın da
Ruhunun orta yerine bir 'keşke' çöreklenir
Katıla, hıçkıra üzülen
Görmezden gelse de gittiğini düşünen,

Terk-i diyarda öksüz kalsa da bazen iyi insanlar,
Kaderleri gibi görünse de temiz sevdalarında yalnızlık,
Bilirler tez uyanmayı o meşum karabasanlarından
Etmezler, minik dertlerini büyük kederlere kurban
Tebessümlerinden, kâinata mutluluk saçan mucizevi yıldızlar doğar
Unutma ki;

Su katıp aşka
Gönül sofrasına kaşık sallama
Her yudumda düşlerin kırılır
Sevginin nefaseti yiter
Unutma!
Sevda; O terk ettiğinde değil

Enlem ve boylamından bihabersen insan kalbinin
Paşa gönlünün şimaline göre esiyordur mutlaka pusulanda sözlerin
İşte kör olası hırsının öteki yüzüdür;
Nihayetinde ulaşacağın en son menzilin…

Her gün başka bir keşkeyle

Kitap yapraklarını hep çekirdek külahı olarak kullanan insanlar, kendilerine söylenen her yalana inanırlar!

Oysa çoğu kez hayat nakşedilmiştir o tarih kokulu kağıtlara...

Evin sırça ise, komşunun tavuğuna taş atmayasın;
kırılırsın,
Hasta merkep ile yola düşmeyesin;
yorulursun,
Etmeyesin hırsız ile yarenlik;
soyulursun,