Necat Necdet Demircan Şiirleri - Şair Ne ...

"Biliriz ki; Kılavuzu yağcı olanın ayağı tez kayar,
bilge insan atar adımı görerek! Filhakika; Allah'ın bahşettiği aklı iyi kullanmak gerek, yoksa yüreğinizde yuva yapar engerek..."

Bilirsiniz ki; her çocuk "insan" olarak doğar. Ancak birçoğu gençliğinde, yetişkinliğinde bu muhteşem özelliğini kaybeder. İşte bundandır; yeryüzündeki tüm kötülükler!

Aslında ben yeryüzünde hiçbir canlıya

Söyle Sevgili!
Niye,
Gün ortasında,
Kara bulutların hüzünlerini
Gözlerime bırakıyorsun,
Yoksa,

Böyle güzel bir final
Alışık olmadığın rüzgarcasına esen
‘İlk Kez’ aşık olmak gibi inanılmaz
ve ‘Sen’ gibi nefes kesen..

‘Hoş geldin’ yağmur

Seni sana benzetiyorum
Kimi zaman bir müzik;
Son anda radyoda yakalanan
Bir klasik
Ezelden ebede uzanan

‘Dost’ maskesi takanları sildiğinizde hayatınızdan, düşmanlarınızın da azaldığını göreceksiniz…

Bir küçük çekirdek, içinde kocaman bir ağacı saklar aslında. En ince dal ve en ince yapraklarıyla, her bir çiçeği her bir meyvesiyle ağacın projesi, o çekirdeğin içindedir...

Çekirdeklerin en küçüğüdür atom çekirdeği. Ondan ise ağaçların en büyüğü çıkar ve bir kâinat olur. Çünkü bütün kâinatın projesi, santimetrenin yüz milyonda biri çapındaki atom çekirdeğinde saklıdır. Moleküller ve galaksiler onunla kurulur, volkanlar ve yıldızlar onunla tutuşur.

Oysa,
Yüreğimde sürekli ağlayan bir çocuk vardı,
Yalnızca 'insan' adını duyduğunda susardı…

Ey güzel yürekli çocuk!
Her tebessümü ‘ahu’ sanma

Ne denli bilirsen
El yangınını
Odun dolu
Teneke sobalardan hatıra kalan

Ne denli düştüysen

Hayat bizlere yaşlandıkça kolaylıklar sağlamaz! Yaşamı anlamlı kılan meydan okumalarımızdır, boy ölçümüzü almaya çalışan gamsız fırtınalara...

Dökülmüş sütün arkasından ağlamanın faydasını gördün mü hiç ömrünce?
Keşke, göz yaşı dökmek yerine, sütü dökmemeyi öğrenseydin, her şeyden önce...

Rüyalarından, düşlerinden, gülüşlerinden korkma

Mutfak dolaplarımız yoktu TEREK dediğimiz
bu tür raflarımız vardı mutfaklarımızda.
Buzdolabımız yoktu ama içinde sevgiyi saklayan
tel dolaplarımız vardı.
Televizyonumuz yoktu, pilli radyolarımızda çocuk saati,
radyo tiyatrosu ve akşam Ajansları vardı.

Dünyanın en pahalı hediyesidir VATAN!

Öyle eş, dost, hısım, akraba tarafındanher gün size verilmez! Kanla, canla, sevgiyle, aşkla, yoklukla, umutla, terle, emekle, iman gücüyle kazanılan, ALLAH'ın yeryüzünde bahşettiği en kutsal armağandır!

«Okumayı Sevmeyen» Milletlerin tarihleri, geçmişleri, bugünleri, gelecekleri, dilleri ve hatta kimi zaman dinleri‘Okumayı Bilen’ Milletler tarafından yazılır! «TARİH OLMAYIN, TARİH YAZIN! » Ve bilin ki; Namussuz insanlar en çok cephane yardımını, NAMUSLU insanların sessizliklerinden ve korkaklıklarından alırlar!