Necat Necdet Demircan Şiirleri - Şair Ne ...

Vefasız zaman,
Hep aleyhimize çalar o meşhur çanlarını,
Hayat orkestrası,
Hüznün en karanlık notalarına dokunur,
Üflenen her nefeste,
Bitkin kalbimiz,

Gece oldu, yorgunum, uzandım yatağa
Binbir düşünce var aklımda
Lavaboda damla sesleri
Yaklaşan ayak sesi sanki, her adımda

Neler oluyor şu an dünyada

Sarhoşluğundan kurtulamıyorum sevginin
Bir anlık değil bu, ömür boyu
Aslında hiç ayılmak istemiyorum
İçtikçe içilen bir şarap; bakışı gözlerinin

Hasretin en samimi arkadaşım oldu

Sevgi;
Arpa tanesi kursağında
Biçilmiş uzak tarla kırıntılarından
Bencilce sakla
Aldırma baharlara
Bekle

Sabah güneş doğduğu zaman
Mutluluk ışığıyla dolacak her yer
Neşeyle geçecek bütün günüm
Sevgimle çıkacağım odamdan

Adımlarım bile seni düşünecek

Her ne kadar görmemize izin vermese de bencilliğimiz Cömertlik ve Cimrilik arasındaki kalın duvarları, aslında yeryüzünde genellikle iki tip insan nefes alır; Verenler ve Alanlar… Bütün yansızlığımızla gayet iyi biliyoruz ki; Verenler daima gönül rahatlığıyla uyurlar…

Parmağını saniyenin önüne koyduğunda
Bütün günahlarından
Arınacağını sanıyorsan
Hesap zamanı gelmiş olmalı

Umutsuz hisseder bazen insan
ve yapayalnız
İrili, ufaklı kalabalıklarda
Hüzün büyütür yüreğinde
Kapatır kapılarını
Adını anlamsız koyduğu zamanlarda...

Ne senin gibisi var
Ne taparcasına aşıklar
Yumuşak olsa da yastıklar
Dizlerine hasret uykular

Kolay değil elbet ayrılıklar

Hasret ile özlem yoldaştır, ayrı nabızlarda atsa da sevdaları...

“Bilirsin ki; hep bir kar tanesi çalar kapımızı başlangıçlarda,
Bilirim ki; hüzün ayazıdır insanın, sığınmaya çalıştığı her yanlış kovukta! ”

Kızıla çalan takvim yapraklı kanatlarıyla,

Seni dinlemekle meşgul
Sessiz gecenin karanlık akorlarında
Gülümsemelerin
Kulak çınlamalarında
Sönük yıldız ışığı gözlerin
Ve saçların rüzgarın okşamalarında