Necat Necdet Demircan Şiirleri - Şair Ne ...

Yapay sevdaların
Sahte kahramanları
Yalan dolu satırların
Biçimsiz mısraları
Şiir midir yüreğiniz hakikaten?

Elbette izlerim derinden
Suskunum
Sanılmasın ki kimsesiz yalnızım ben
Kükremem için
Yok şimdilik bir neden

Bahar yağmurları gibi geçici
Deli misin
Niye seversin?
Aklından zorun olmalı
Bil ki
Her an ıslanırsın

Dünyanın her tarafına 'ÖZGÜRLÜK' götürdüklerini zanneden ‘SALAKLAR’
aslında; özgür ülkelere bulaşıcı hastalıklar götürdüklerini er ya da geç anlayacaklar!

AKIL;
Toprağa dikilen küçük bir tohum gibidir.
Bilgiyle sulanıp,

Uzak dur pencereden,
Kara önlüklü çocuk,
Gelir bir riyâkar
Çalar vatanının tüm umutlarını…

Önce kendi yanlışlarını keşfet, bilgi dağarcığını geliştir, sonra başkalarının doğrularını eleştir!

"Senin gözlerin kağnının heybetindeydi, benim aklım taşıdığı yükün ehemmiyetinde…"

Gözlerini kapat,
Düşlerinin kanatları,
Umutlarına sarılsın,
Vicdanın tartsın seni usulca,

Batıda yağmur
Doğuda kar
Umutsuz bekleyişlere eser rüzgar
Söyle yar
Sende ne var?

Sihirli dokunuşlar
Sihirli gülümsemeler
Zaman mekan bilmez duygular
Özlem olmaz bizde
Karabasanlar yoktur gecelerimizde
Renkli ve tatlı rüyalar

Başarısızlıkların gölgesi olsaydı
Yeryüzü karanlıktan kurtulmazdı
Küçük başarılar bu kadar abartılmasaydı
Güneş asla yeniden doğmazdı

Beceremediklerimize giydirdiğimiz kılıf

“Ruhumuzu zindanlara kapattıktan sonra yaktığımız ağıt; Acıklı bir türkü olur sadece, bizden başka hiçbir insanın yüreğini dağlamayan…”

Ben O’na “kâinatım” derdim hep,
İlk nefesi ondan alıp, son nefesi ona verirdim,
Odun ateşli, kenar mahalle fırınlarında yanar, kavrulur
Ağır ağır pişerdim,