Tek çare gitmekse
Hiç durma git
Unutma
Yine sen seninlesin
Sana kal diyemem
Kırmadan
Sorma ne olur?
Benim derdim
Zamanla
Sen değilsin ki…
İnat ediyor
Hızına yetişemiyorum
Dost pınarından süzülen
Büyülü bir bakıştı o
Gözden öze akıveren
Sıcacık bir akıştı o
Kan kırmızı güllerin
Yönüm belli biliyorum
Karmakarışık düşüncelerimi
Kör düğümlerde asılı
Düşlerimi
Çözmeye gidiyorum
Zamanın neresindeyim
Geçerken
Şöyle bir baktı
Kaşını yıktı
Durakladı
İki damla yaş
İçine aktı
Senin
Aniden gelişinin ışığı
Bahar güneşi gibi
Isıttı içimi
Oysaki…
Ben…
Yılların çizgilerini
Gördüm de yüzünde
Hiç eksilmedi gülümsemen
Gözlerinde hep sevgi vardı
Bitmeyen
En sert kelimeler bile
Ansızın doğan güneşimdin
Işıklarında kamaştı gözlerim
Yediveren gülleri açıverdi
Hüznün o sisli bulvarında
Kalabalık insan selini gördüm
Kendimle hesaplaştım acımasız
Bazen
Ne komiksin dediler
Bazen de
Ne kadar ciddi…
Ortasını bulamadım gitti
Âlimlerinde ortası yoktu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!