Açım Anne
Karanlığı yırtan bir çığlık
Güneşi solduran bir ateşti.
Dokuzluk saçma avuçlarımda
Misket oynarım umutsuzca.
dilin suskun
dudakların kapalı
ya yüreğin
yüreğinin sesini nasıl keseceksin
yazamadıklarını yaz
söyleyemediklerini söyle
şarap tadındaki gecem uyarıyor beni
kimi uyarmaz ki usulünde içilen şarap
gecemin beni uyardığı gibi sen…
gözlerin, dudakların…
sıcak gülüşün, bakışın
BEN UMUDUM
Birçok yürek,
Güneşin batışını
Bir çiçeğin solması gibi
Bazen bir sevgili ile,
sağa baksam sen
sola baksam okuduğum gözlerin gizlenir
buğday başağında
rüzgarın esintisinde uçuşur sözlerin
seni hep uzaktan sevdim
hiç bu kadar gecikmemişti
biliyorsun;
her damlasında seni anımsarım
sırılsıklam gelişini
ıslak ıslak gidişini
özlem avuntusu bakışlarımızı
sevda kokulu, aşk kokulu türkülerimizi…
derken
bir mavi aydınlık
gök dolusu, çığlık çığlığa
derken
sular soyunmuş alabildiğine
yağmur damla damla
sicim sicim
minik bir serçe misali
sokuluverdin kanatlarımın arasına
dışarısı düğün şenliği
şarkılar, türküler, danslar
içeride ben
içeride sen
bir başka dünya
kendinde kaybolduğum
kendinde bulduğum
ve sabahın altısı olmuş
bir yıldız gibi
düş’tün bağrıma
derken
yaşarız soluk soluğa
sen bende
ben sende
düş(l) erken
yanağım(d) a yaş
üşüyorum sensizliğin sancısında
sensin bunca zaman beklediğim
bunca zaman yaşamak istediğim
canında canım bulduğum
kanımı kaynattığın
kokun sarmış tüm benliğimi
sendin yaşamak istediğim
yaşadığım…
yağmur öncesi ve sonrası
gürül gürül akışın
harısın yüreğimin
yaşamak istediğim, yaşadığımsın
sönmek bilmeyen bir ateş
bitimsiz bir pınarsın
düş(l) erken
yanağım(d) a yaş
üşüyorum sensizliğin sancısında
Nebih NAFİLE
2011 yılı Önce Adana Derneğinin düzenlemiş olduğu yarışmada BİRİNCİLİK ÖDÜLÜ almıştır.
Göçmen işçilere...
eğer ay sonunda
bir şey arttıramıyorsan
eğer açsan
-ki açız-
kadın bir şiir sanki
her dizesinde bir başka bahar
her baharında başka bir çiçek
her çiçekte başka bir koku sanki
sonu üç nokta ile biten
bazen istanbul yazdırır
bazen su duruluğu
bazen sen
bir kadının
koyuvermesi gibi kendini
Kalemlerimiz, hep böyle özgür ve coşkulu olsun. namluların ucunda çiçekler açtırsın hep...
şiir evrensel bir dildir çünkü.
aynı zamanda kişiye özel duygu yüklü tümcelerin, renklerin senfonik anlatım biçimidir.
birey şiirleriyle, bireysellikten çıkıp, bütün insanlarla aynı anda kalb ...