Nebih Nafile Şiirleri - Şair Nebih Nafile

gel gitme ey yâr!
gözler gözlerde ıslanmasa
nemlenmese dudaklar
ıslanır mı tenler

gel gitme ey yâr!

türkülere yanıyorsa yüreğin
yak bir türkü gece gündüz fark etmez
vur tezeneyi tellere tellere
aç yüreğini dostça muhabbete

kimi zaman türküler sevdaya çağırır bizi

YÜREĞİNİN RENGİ

Gök gürlerken
Gecenin bir vaktinde,
Yüreğinin korkmuşluğunda
Sen

Canım Anneme...

bir türkülü gecenin coşkusunda
ay dolunaydaydı yine
gecenin serinliği
sıcak yüreklere

rüzgar!
savurdu bizleri buralara
yasak seviştik kimi zaman
ay ışığı aydınlığında
kimi zaman
kaçamaklara göz kırptık

kapalı bir yerdeyim
sizinleyim an ve an
hissediyorum nefes alışınızı
yağmur ablamın gitarını
merih ağabeymin kocaman gülüşünü
türkü mırıldayışını babamın ara ara

her gün biraz daha
biraz daha soluyoruz
sonbahar yaprakları misali
bir bir döküleceğiz sarı sabahlarda
bir bir çürüyeceğiz toprak kokulu karanlıkta
baharda bir daha yeşereceğiz.

bir türkülü gecede buluştuk demir kapının ardında beyaz soğuk duvarlar arasında hepsi bir arada yaşlar on beş yirmi beş arası tutsaklığın buruk hüznü üzerlerine sinmiş… içeride de aynı dışarıda da hırsız hırsızla akıllı akıllı ile masum yine etrafına bakınmakta melûl melûl ihtiyar! behey ihtiyar! ne durursun oralarda yine coşmak yerine türkülerin tınılarında mavi düşlerde özgürce beş yaşındaki çocuktan körpecik yavrudan ne istedin behey ihtiyar! 10 Mart 2006 Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)

Kazım Koyuncu’ya saygıyla…



otuz üçünde soldu gülün
bir değil binlerce gülsün gülüm

akıp gitmek varken karanlığın girdabına duruldu bir anda yüreğim ayın aksinde aradım yıldızların parıltılarında aradım aradığımı bilmeden arıyorum arayacağımı ben neyi arıyorum? Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)