Nebih Nafile Şiirleri - Şair Nebih Nafile

dostlukla başlamıştı sevgimiz yan yana omuz omuza idik değerin paha biçilmezdi bende ey vefasız! adını yazmıştım yüreğime seni ersin istiyordum göklere dek sevgimiz sevgilim sevdiceğim sanmıştım seni ey vefasız! dostluğun ötesinde sayfa açmıştık erecekti belki göklere dek sevgimiz özlüyorum dostluğunu senin ey vefasız! yüreğimdesin hala saklı susuz bir filiz kalacaksın özlüyorum dostluğunu senin ey vefasız! Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)

ben sen o kısaca biz. biz ben, biz sen, biz o değil miyiz? Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)

bazen bir tokadı
göze almaktır çocuk olmak
bir kaçamak oldu baba!
bitiş zili çaldıktan sonra
aslında biliyordum kızacağınızı
kulağımın çekileceğini de

anne! beni neden bu ateşe getirdin
bu zalimlerin arasına neden bıraktın
Kardeş kardeşi tanımıyor

yağmuru seviyorum…
ay’ı… bulutları

ilk düşen yağmur tanelerinde
toprağın kokusunu
çektiniz mi hiç ciğerlerinize
gümbür gümbür gürlerken gökyüzü
yürekten eşlik ettiniz mi o ezgiye
vururken yağmur taneleri cama

kapına gelsem
içeri alır mısın beni

gözlerinle yüreğine aldığın gibi
sıcaklığı ile içinin
bir sevdanın hikayesini başlatırız

İYİ Kİ

Kendim için yaşıyor olsaydım
Sarhoş olurdum her gün.
Belki de hırsız olurdum.
Bir karanfilin kokusu yerine

gece,
derinden derinden ilerliyor
sabaha doğru
yağmur yüreğimi ıslatıyor
çisil çisil
hayal değil,

bu gün benim günüm
farkında olmasam da
en ufak hücremde yaşar
gözlerimin derinliklerinde
sevdam gibi...

keyfi tıkırındaydı
sıvacı ustasının
malasını savururken
derme çatma iskelesinde

bir kaysa ayağı