Nebih Nafile Şiirleri - Şair Nebih Nafile

gidiyorum ardıma bile bakmadan...
ellerim titriyor
gözlerim yaşarıyor
yüreğim burkuluyor şimdiden

altı delik ayakkabım

sonbahar!
estirme rüzgarını
esme ey rüzgar!
yapraklarım sararıyor
dökülüyor yavaş yavaş
üryan oluyor

yokluğunda
baharı bekleyen
kır çiçeği gelinciğim
karıncayım ağustos böceği
ve kelebeğim
çatlamış toprağım

güneş kokar mı hiç hiç güneşi kokladınız mı benim güneşim dostluk kokuyor sevgi sevgi kardeş kardeş emek emek kokuyor gece yavaş yavaş güneş kokarken bir dostun sıcaklığını anımsatır… güneş; yavaş yavaş kokar gecenin sabaha yakın zamanında yuvalarından çıkan karıncalar uçuşan kuşlar eşlik eder yüreğinize uyandırır güneşinizi gün uyanmıştır artık gün aydın gününüz aydınlık yüreğiniz güneş olsun haydi doğun yine bu güne… Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)

bu gece saatler on ikiyi gösterdiğinde kendimle baş başa kaldım yummuşsun gözlerini güzelim kalk, doğrul iyice o kadar yağıyor ki bu gece sen de sağanak yaşa hayatı uyuma bu gece ıslansın her yanın damla damla dosta sevdaya karşı yüreği bahar karanfil kokulum ne oldu ki; yüreğinin şimşekleri çaktı ne oldu ki; gözlerin buğulandı bu gece dolmuşsa döşün altı bırak sağanak yağsın gözlerin uyumak çözmese de bir çok şeyi yine de uyuyup karanlığa bırakmak istiyorsan düşlerini uyu... uyu bebek yüzlüm saatler sabahın beşini gösterdiğinde aç gözlerini karşında ben seni izliyor olacağım oturdum bu gece karşımda sen... kendimle konuştum bu gece anladım ki; sen yoksan ben de yokum ben yoksam hiçbir şey yok olmayacak olmalıyım bu gece olmalısın bu gece olmalıyız her gece her gece...her gece... Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)

düşünüyorum da;
gözlerin, âşık olduğum denize yansıyan
yakamoz gibi huzur verici...
elimdeki rakı bardağına eşlik ederken balık
ülkemin denizinin içindeki incilerde görür oldum
güzel gözlerini

işte öyle bir şey güneş tutulur bir öğlen vakti ay’a ay’da güneş’e güneşin olmayışı üşütür bizi türkülerin olmadığı bir anda yüreklerin üşümesi gibi güneş ay’a, ay’da güneş’e tutulur bir öğlen vakti bizlerin; hayata tutulduğu gibi sevdaya tutulduğu gibi yirmi dört saat üç yüz altmış beş gün… 26 nisan 2006 00:50 Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)

Yüreğimdeki sevgi
içimi titreten aşk
gözlerimi yaşartan mutluluk

umut etmek yaşamak seni sadece yaşamak attım yüreğime hayata dair tohumları dışarıda da yağmur raks ediyor seni bana hatırlatırcasına çisil çisil aşka davet edercesine yüreğimde bir ses seni beklercesine... Nebih Nafile (Güneş Hepimiz İçin)

hiç düşündün mü
bir gece vakti
düşlerini koynuna almışken
düşünüldüğünü
ister misin terimi
terine karıştırmayı