Nazlı Muhip Şiirleri - Şair Nazlı Muhip

Bugün melekler,
Her zamankinden fazla uğrasın hanenize.
Bugün güneş,
Her zamankinden fazla parlasın üzerinizde.
Bu gece yıldızlar,
Her zamankinden fazla saçsın nurunu.

HAYALLERİMİN YALAN KOKUSUNU ALABİLİYORUM.
Sen ve ben...
biz...
Bir gün gelecek yıllar öncesinde bulacağız birbirimizi,
'Yıllar önceydi...' diye başlayan tüm cümlelerin sonunda buluşacağız.
Hayatımıza çok uzun reklam araları girecek.

Bu gece gözlerin,
gözlerini boyuyor yanlızlığımın...
Bense daha bir sarılıyorum yanlızlığıma.
Hüznüm gözlerinin rengini çalarken,
yokluğunu silah yapıp dayıyorum anlıma...
Tek kurşunla vuruyorum,içimdeki sen'i.

Biliyorsun...
Biliyorum...
Bazı şeylere geç kalmak,
kimine zor gelir...
Görünmeyen bir neden vardı hep aramızda...
Ne zaman ellerimizi tutsak suçluluk duyardık...

Kaç kış geçirdim,yokluğunda..
Sonra ellerimi uzattım çocukluğuma
ve hep sana anlatmak istedim,
masum düş bahçemi,kederlerimi,tüm heveslerimi...
Çok geçmeden bil istedim bu aşkın derinliğini...
Aynıydın sende,tıpkı benim gibi;

Bağırsam,rüzgarlar sesimi duyururmu sana
Olduğun yere varırmı haykırışlarım...
Duyarmısın bilmem,anlarmısın bilemem...
Belki seversin,
sende benim gibi,belki özlersin...
Duyulmaz haykırışların,

BEN SANA BAKTIĞIMDA GÖRDÜM GERÇEK YÜZÜMÜ...
SANA BAKTIĞIMDA HATIRLADIM KENDİMİ...
YILLARDIR ÖZLEMİNİ DUYDUĞUM O ŞEY SENMİŞSİN
BİRAZDA KENDİM...
SANA BAKTIĞIMDA DURDURDUM,
KİMSENİN DURDURAMADIĞI ZAMANI...

Ne zaman sana yakınlaşsam,
kendime uzak kaldım ben...
Vazgeçtim heveslerimden,
ama istemeyerek...
Yinede biliyorum,
önümde yürümek zorunda olduğum

Yorgun bir gece...
İçim hala darma duman
Aynı enkazın yükü altında
Anlayacağın herşey yine aynı...

Tüm beyazlarımın üzerinde

Adın dağılmış,yatağımın üzerine..
Hangi harfine dokunsam boğuluyorum gözyaşımda..
Sahi unutmak dediğin kadar basit miydi sevgili..?
Herşey bu kadar kolay mıydı..?
Nasıl unutabildin yaşadığımız ve paylaştığımız onca şeyi..?
Oysa ben senin ellerinden tutabilmek için,