Nazlı Muhip Şiirleri - Şair Nazlı Muhip

İpliği iğne deliğinden geçirmeye çalışırken geldi aklıma babam...
Sökülen düğmelerini hep ben dikerdim.
Oda öylece beni seyrederdi.

Öğle vakti, en parlak zamanında güneşe çıplak gözle bakmaya çalışırken geldi aklıma babam.
El ele sanki meydan okur gibi üstüne üstüne koşardık güneşe doğru..

Kırılgan bir ömrün,
boynu bükük güllerini getirdim sana...
Mahcup bir çocuğun boynu büküklüğünde,
asi bir gencin çığlıklarında,
hasta bir ihtiyarın tüm ağrılarında,
beni ara...

ben seninle hem hayatı yaşadım,hem hayattan vazgeçtim.
en güzel rüyamı görürken,unutulmanın yanı başında uyandım.
kazandım dediğim aşkını,aslında hiç bulamadığımı anladım...

benim yolum bana çıkıyordu,gitmedim,
kalbimin yolunu izledim.

BURÇLARIN ATIŞMASI

Teraziyim tartılmam,
Kolay kolay sarsılmam,
Birazcık sendelerim,
Düşüp yerde kıvrılmam…….Ümit Güngör

Bazen,beni neden sevdiğini merak ediyorum.
bazen,beni sevdiğin halde
neden beni kırdığını soruyorum kendime..
ben sevsem ne olur biliyormusun?
Ben sevsem yaralanmazsın böyle..
Bu denli kırılıp,incinmezsin..

Aşk,
söküğünü bırakır her ilişkide
Dikmeye çalışırız usanmadan...
bıkmadan...
Gün gelir,büyümeye başlar
o sökük...

Yüreğini yüreğimde hissettiğim sevgili…

Hayalini gecemde yaşattığım ve sabaha başucumda seni bulamayacağıma inat olsun diye değil de içime özenle işlediğim için kokunu nefesimde hissedebildiğim sevgili…

Dinle bak bu sözlerim sana…

Senin kalbin taş,
Benim kalbim taş.
İki taş arasında kaldı bu aşk..
...
Şimdi senin kalbine bakıyorum,
Hala taş.

NE BİLiYORSUN KENDİN HAKKINDA?
BENİM BİLDİKLERİMİ Mİ?
YOKSA VAR MI BU HALİNE YÜZSÜZ Bİ BAHANEN..?
SORUYORMUSUN KENDİNE TÜM BU İNSANLARIN NERESİNDE OLDUĞUNU?
KİMİN SENİ DÜŞÜNDÜĞÜNÜ, KİMİN SENİ UNUTTUĞUNU...
SEN AYNAYA BAKTIĞINDA BİR ÇİFT GÖZ GÖRÜYORSUN,

Kaybolduğum yollardı beni sana getiren,
Yolun sonunda tarifsiz bir acı vardı içimde,
Nedenini bilmediğim,
Aşk demeye korktuğum bir acı...
Halbuki bir an bile çıkarmamıştım aklımdan,
Senin bana benimde sana imkansız olduğumuzu.