Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sen deme ben arkandan gelecem
Beyazlar içinde korkma geliyorum
Matem tutmam herkes yolun yolcusu
Sena ben söz verdim töbe etmişim

Yalan mış sevgi ağladığım yalanmış

Tek kurşunla vurdun ben gidiyorum
Seni de yanımda götüreceğim ben
Zor da olsa engel olma gel benle
Gelmesen de hayelin benimle gider

Senden başka kimseleri sevmedim

Yanlızlık çok çektim inat uğruna
Ne arayan oldu ne de soranım
Tanıyanlar bana uzaktan güldü
Ne gel diyen oldu nede soranım

Akşamları hiç istemem yatmayı

Işığım az geliyor dur karşımda yazacam
Yanıyor yüreğim şura göhüs kafesimdir
Sevmek için girmiştir dert bıraktı çıkmıyor
Beni yedi tüketi kötü vardır görmedim

Kalmadi duygularım sildi süpürdü benden

İstemiyerek gördüm kaldırın artık
Çekilmiş tel örügü insanlar bakar
Gece çıkmıyor ki gündüz hayelde
Çocuklar görmesin tel örgü kötü

Gelişmiş ülkede tel örgü yoktur

Başa gelen çekilirmiş dünüyada
Yapacağın varmış bu kadarı çok
Gelmez dedikleri başıma gelmiş
Verdiklerimi saymam beni satılar

Nefes kadar his etiğim insanlar

Sonsuz sevdaları çok yaşadım burada
Aşkı tanımadım sevda için harcandım
Alışmıştım sevgiye ayrıldım ağlıyarak
Yüklendi üzerime taşımak o kadar zor

Yığılıp kalan benim sesime ses verseydin

Dün gibi hatırımda seninle ben mutluyudum
Beni sen terketin ben burda ne yaparım
Sen orda nasılsın ben bilmiyorum seni
Sana yardım edecek tek allah var edecek

Dün gibi aklımda beklerdin sen kapıda

Tek başıma çıktım yola ağladım
Aradım oğlumu kızım yok oldu
Bütün toplandı tanıdıklar başıma
Gözümün önüne kızım geliyor

Geceleri yatamadım bekledim seni

Bağışlamaz tanırı yapılan bana
Sız orda güldünüz ben ağlıyorum
Sivri dilinizle beni dövdünüz
Mahkum oldum şahitler sizsiniz

Ben ölünce sakın ola ağlama