Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ben küçüktüm uzatım eleri dokunmadı
Çekti çukura o anda akşamları ağladım
Anlamadan geçiyor bende yaşlandım ya
Seneler tez geçti günleri hatırlamadım ki

Dokunmadan ellerim ayrı yaşıyoruz

Ağlamaya alıcı çıkmadı burda
Gülmeye gelince sıra kapıda
İsteme yok gülmek yok ki burda
Ağlamayı ben zararına satacam

Gülmeye çok talip vardır burada

Sehretikçe çok kötü oluyorum karşında
Gülüm ne verdin iste yeter herşey var
Seni belki görsem kalbim dayanmaz ki
Gülüm senin yolunda ölsem de çok değil

Atar damarım yok ki senin için patladı

Bitmez tükenmez ki bu telaş çoktur
Sıra sende bekletme gülsün gözler
Harap etme bak yaklaştı yaşlılık
Sırası gelmiş geçecek gülümse

Yolun sonu görünmüyor gül bıraz

Güneş doğdu ufuktan gözler baktığı yere
Masmavi gözler yorgun sırası değil bunun
Susuzluğu gerdim boğazdan su içelim
Geçmesi yasak burdan izin alınmadı ki

Geçme izin almadan dur yolcu yasaktır

Esti rüzgar çok soğuktur üşüdüm
Güneşi bekledim soluksuz durdum
Suskunluğum bana ayıt sakladım
İçimde sevda var çinara dönmüş

Doyulurmu benden giden sevdaya

Anlatmağa gerek yok ki efendim
Gönülden gönüle köprü var dedim
Sicak basmış sahilerimiz cıbıldak
Zor kulanma sev yeter ki günah yok

Atmış yaşındayım köyüm zülfikar

Ne gür saçım kaldı ne de o gençlik
Sen bende ne buldun bırak yakamı
Varlığım çok gelmiş sağlığım hanı
Söyle ne bulmuşsun bırak yakamı

Tarak taşımam ki cepte para var

Bekledim yılarca gülmek neyime
Mutluluk çok uzak bırakmaz biri
Yolcuyum el sala fanı bu dünüya
Kalmışım burada ağlatma gülüm

Gülmüyor gözlerim darılmış bana

Geniş yerde kavga eden çok vardır
Sıkıntıya düşte gör nasılmış görürsün
Sevgi kara bursa kolay bulunmaz
Gülüşün ömüre bedel hasta olmasın

Bir güzel gördüğünde için çekersin