Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Hayel ben kurmuştum gizlice sana
Belki bugün beni görersin rüyada
Öylesine acım ki sevgin birikmiş
Kapı komşu olmak çok istiyorum

Fazla şansım yok ki seni görmeye

Kapıldım ben sana gölgen olmuşum
Utanırım görsen ben ben o değilim
İhanet edemem çünkü çok sevdim
Vijdanıma sordum baktım ağlıyor

Döndü bak kabusa gecem burada

Ne kara talihim ne şansım vardır
Çok çırpındım düştüm senin ağına
Zincire vuruldum söndü hayelim
Tek bir şansım kaldı size yalvarmak

Çok düşündüm zarar olur etirafa

Kara haber tez gelmış
fayda etmez göz yaşı
Saç baş yolan annalar
Geri gelmez gidenler

Ağıtları bak yakılmış

Aklımdakı o sevgi halen beni yakıyor
Ağlatma beni artık dayancak güç yok
Yüreğimde kör düğüm seninki nasıldır
Kerem gibi sevdalı sen yoksun ağlıyor

Tükenmez sevdadır öldürmez yaşıyorum

Bakışların bir başka sanki konuşuyor
Gizli söyleme duysunlar ne söylersen
Arada olan çıksın bire bir konuşalım
Kervan kaktı kalkacak elini uzat bana

Uzun olacak yolum geriye dönüş yok

Sen insan değilsin seni sahtakar
Namusuz bir adam o işte sensin
Kıldığın namazda hak yemi diyor
Mahfetin ağlatın sen türk düşmanı

Üç kağıt açıyorlar senle farkı yok

Kilit vurdum ben bahtıma çıkmasın
Gördüyü her insan hesap soruyor
Gülen çoktur derdi yokmu insanın
Posta gibi paket etmiş dağıtır

Dert bitmiyor konuşunca çoğalır

Bak bu gece çok uzun
Sizi sizleri düşünüyorum
Hancı yolcu sarhoştur
Kim kimler nerde kalmış

Acı vardır dinmeyen

İsteklerim kaldı şimdi çok zordur
Dağıldı elimde kalmadı ne var
Giden giti ben kalmışım burada
Ağlarsam burada kim duyacak ki

Size ben kıyamam beni yok sayın