Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Adını yazmışım silmez ki kalbim
Silersem yaşamak zor olur belki
Sensiz yaşamak anlamsız olur
Sevince yaşanır sevmesem ölü

Başımda bela var atması zordur

Öyle özlüyorum ben adını koymadım ki
Kim kime kin güderse ikiside ağlıyordu
Atın beni zındanlar görmesin gülsünler
Bitsin zülüm gülelim ikimiz de kayıp etik

Kötünün iyisi yok sen kendini ne sandır

Bozulmuş dünüyam böyle gitmez ki
Dikiş var midemde açılar dinmez
Çok yesem azı bulmam ki zordur
Bayram dan bayrama et girdi eve

Yoksuluk zordur bu bayram günü

Bayram olsun sabah sana günaydın
İstedim görmeye bu sabah oğlum
Unutmadım kızım seni bu bayram
Günaydın demekle yetindim burda
Bayramın muberek bayramda gülün

Bilmeden sevmenin cezası çoktur
Girme sen içeri zil yok bu evde
Terketsen geç kaldın tanı sen onu
Dikkat et örülen çoraplar çoktur

Ağladım olmadı sürünmem gerek

Vefa bekliyordum yıkıldım bir an
Eski o sevgim yok atmışım çöpe
Ne almışım ki ben de vercem ona
Sildim kalmadı sakladığım befayı

Düşündüm gelmiyor aklıma şimdi

Bunca yıl dayandı bu kalbim bana
Şimdi artık her durakta ağlıyor
Yalvamaktan bıktım yalan diyemem
Yoruldu bu kalbim yola bakmaktan

Aradım geçen gün yerinde yoktu

Gündüzüm yok gibi gecem de karanlık
Uzun olur bitmez ki beni rahat bırakmaz
Boğuşuyor benimle seninle belki dostur
Geceler düşmandır gündüzleri görünmez

Bulutlar benle gezer çok ıslanmak isterim

Viran olmuş bağ bahçeyi kurumuş
Ne gülden eser var ne de bülbül den
Tomurcuk yok gülde diken de olsun
Bülbül gülde dikken arar gül de yaslı

Kurutun bağımı kalmadı ki dikkenler

Üşüyorum neden canım çok sıtkın
Çırpınıyor yüreğim kuş gibi oldum
Posta güvercin haber mi getirecek
Soğuktan değil ki sevdiklerim uzak

Kurşun yemiş gibi can çekişiyorum