Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Gitmeye mecburum olsada uzak
Dost uzak olsada hal hatır sorsam
Gidersen tanırlar tanımayan varsa
Hayırlısı çıktım yola dönmem geriye

Adama adam lazım adam olursan,

Kılıt vurdum gülmelerim yok artık
Toplanmış içimde bekliyor sizi
Adınızı ben yazmışım dilime
Ben susuz kalırım sizi bırakmam

Sizden kalan hediyeler kiymetli

Saklı ben tutmuşum demem kimseye
Gizli sır var bende saklı çıkar ölünce
Kim bana yaklaşmış uzak duran var
Hesap ağır olsun ben de çok çektim

Tutsağım karanlık yerde kalmışım

Buradan çekip gidersem dönmem
Kaderim ağlarsa demem ki sussun
Gurbet işte budur öğrenmesi gerekir
Dön kim diyecek kendin gitin uzağa

Ömürün geçecek kurbet işte budur

Sorma ağlarım susmam ki başlarsam
Ne acılar çektim anlatamazdım ki sana
Mevsim yaz kışı yaşıyordum bilemesin
Sevdiğime anlatamıyacak kadar güçsüz
Sen bilmiyordun bende fırtına başlıyordu
Ağladım bir kaç sefer adını koyamadım

Sevmiştim seni ben sen bilemedin
Ağladım yılarca özlüyordu gözlerim
Güneş vurduğunda gölgen düşerdi
Yılarca ben seninin yatım gölgende

Hayel kuruyorum her gece burda

Uzaktan selam çok geçtin burdan
Ben katil değilim sevgiye muhtaç
Yaralı kuş gibi çok çırpındım ben
Gözlerim kapanmadı ki seni aradı

Nerde nasıl sen durdun bilmiyorum

Gölgen benim için ben de seninim
Yürüdüğün o yoları aşk yolu yaptım
Dağların yamacında gül laleler var
Topladım senin için sen yoksun ki?

Kolaymı unutmak ben sen değilim

Önümde ölüm var sen engel olma
Sevmeden ölmem ki azırayıla gelse
Söz verdim seversem ölürüm orda
Gelirse azırayıl ben yokum evde

O şimdi burda bekliyorum ben

Açık koysan kapını gelmem ki sana ben
Söz verdim kendime çıkmam ki o yola
Ben sana sen de bana söz verdin ya
Gelseniz kapı açık geç kalsanız bana ne

Hangi kıtap yazmış ki sevenleri ağlatın