Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Anılarımı yazıyorum oku satır satır sen
Yolar yokuş enişi kolay olsa zor bıraz
Özlediğim anılar yaşamadan gitmişler
Yalan söyleme artık zaman geç olmuş

Buğlu gözler söylermiş acısı derin olur

Anılar çok vardır saklıdır bende
Demem ki yerini bu bana özel
Sen ve ben yaşadık içimde saklı
Yazacağım olan biten her şeyi

Anılar bitmez ki sen de bitmişse

Aliskin degilim ki yalan sözlere
Susarsan belki sansin var halen
Sana dayanan dogmamis halen
Siran gelmez senin git buralardan

Aglamaktan yorulmusum ben sana

Geldim kapında bekliyorum bak
İstersen açarsın ister yok dersin
Küsmem darılmam hele o sensen
El sala uzaktan yok de giderim

Seninin için az bile bu yol kısadır

Gülmedi talih bana gülecekmi bilmem ki
Bıraksala gülecek arada çok adam var
Çık desen çıkmaz ki kazancı var bu işte
Bitim tükendim yolda gelenler yorulmadı

Kime gidem anlayan yok kaldım ortada

Ben sevdim o beni sevmedi ki
Ağladım olmadı yalvardım ona
Rusvay etme sevmesende gül
Seni seviyorum elimde deyil ki

Hayelimde sardım kokusu güzel

Yürekte sızım var ilaç faydasızdır
Yazmışım ben bura oku anlarsın
Düğüm düğüm olmuş boğazda
Çığ yoluma düştü toz boğdu beni

Bilmez çektiğim bana fazladır

Olmaz ki hayırım gelsem yer yoktur
Gözlerim görmüyor ben nasıl görüm
Özlem var istenmiyorsa o yer dardır
Dokunmak istiyorum ben kimim sizce

Gönül bu seveceğini görmez ki uzak

Dokunma yarama ancak kurumuş
Kanatma bir daha belkide durmaz
Senden kalan tek hatra o bende
Dokunma yarama ancak kurmuş

Bunca yıl uğraştım durmadı kanı

Ayrılık bak beni ne hale koymuş
İlaç kar etmez ki yanlız kalmışım
Çaresiz kalmışım ses veren yok
Doktorum bu yara benim değil ki

Hayelerim var dı yıktın yapılmaz