Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ağlamak istiyorum kimseler görmesin ki
Sıkışınca imdata yetişiyor göz yaşım
Kimseye muhtaç değil sıra bende ağlıyor
Duygum sel oldu benim babalar gününde

Ben sevmeği isterim sevilmeği hak etim

Aşk ferman dinlemiyor o şanslı kimdir
İçimde sevgi vardır hıçkırararak ağlıyor
Mis gibi kokuyor işte bu benim aşkım
Ayrılmak bana düştü aşkım da gülüyor

Yılar ayları bekledi zaman zor geçiyor

Anna kucağı sicak baba kucağına sarıldım
Köyümü terketim güvenmiyorum kardeşe
Soğuk hava evde soba yakacak yoktur ki
Sevgiyi unutum ben doğarken ölmüşüm

Babamızı beklerdik eve ne zaman gelecek

Tanıtım özümü adım Navruz azerinin özüyem
Ne dilim nede özüm değişmedi ki değişmez
Sorna diyecek sözüm ağzımda ben türküm
Soyum türk azer baycan eleriniden gelmişem

Ben türküm iki devlet bir milet haydar aleyfin

Çok sordum yılara vermedi cevap
Özledim çocuğu kendimi değil
Ayrılık çok koydu çekmesi zordu
Sevgim çok büyüktü kesikti yolar

Bedel ağır çekiyordum ben burda

Özlemim sana hasiret seninkisi nasıldır
Sesin halen saklıdır kulağımda çınladı
Seninle istiyorum bir ömür boyu burda
Yılarca çok aradım formilini bulmuşum

Duymak çok istedimm sesin net gelmiyor

Sen ben farklı değiliz sevgi vardır ortağız
Aynı dünüyada havayı soluyoruz baksana
Ortak mal varlığı tam otadan bölmedik
Sevgiyile bölelim az olmasın ki orta

Ne yaş farkı olmalı insanlık ortadadır

Ay ışığı güzeldi güneşi çok bekledim
Söz vermiştim sana yıldızların altında
Yol bitti bitecek geriye dönüş yoktur
Gülelim kıskansınlar seni seviyorum

Dünden kalan gölgeni ikizdi saklıyorum

Ay istedim güneş doğdu kapıma
Kul oldum birine sürgün edildim
Kölemiyim ezdi insan değilmiş
Gül ektim kapısına dikenli bitmiş

Bülbül oldum kapısında çok ötüm

Yüklenmiş gam yüküm beni götürecek
Hüzünü paylaşalım beni kurtarın bundan
Yağmura sevinirken dolu yağdı içimde
Aynalar tanıyor benim adım Navruz dur

Uşak oldum dertlere uğraşırken yoruldum