Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Tanımak çok zormu sena sorarsam
Çok merak ben etim sen ne diyorsun
ben burda bekliyorum sen de orada
El sala sen ordan bende buradan

Bende var heycan sende yok belki

Dolaş sen bağımı habersiz sesiz
Kızıl gül bakıyor sana dememiş
Kalbim kan ağlıyor seni bilemem
Tufan oldu beni aldı satı kurbete

Yaramı göstermem sevinme orda

Maksatın ne senin ben yok olmuşum
Sevin sen ben burda yandım kül oldum
İstediyin bu deyilmi ben işte buyum
Barı sen külümü savurma çöle

Bir gün hesap soran olursa sana

Nafile hiç boşa yalvarma bana
Unutum ben olan eski sözleri
Yeniden yapışmaz yırtılan ağız
Sen kendini yaşa bende kendimi

Hiç kimseye borcum yok ki yalvarım

Yağdığında yağmur geliyorsun aklıma
Sırılsıklam oldum sanki sensin kolumda
Hatırlarsan sen ve ben ıslanıyorduk ya
Şiirler seni orda beni burda anlatıyor

Yalnızlığımda kar da yağsa anlamsız

Yağ yağmur ben de varım ya
Islana doluda yağsa vız gelir
Bedeli ağır da olsa vız gelir
Kıskansınlar seviyorum işte

Hava soğuk ben terledim ya

Yalvararak insana kalbime gir diyorsa
Acıtmışsın kalbimi bakmadan gidiyorsa
Şirin söz bitiyormuş köpürüler yıkmışsan
Sahte gülüş mimikler yalancı olunurmuş

Tatlı sözün bu kadardır gerisi yok isteme

Yaşam sen yol uzun kıymetini bil
Sert esen rüzgara direnmen gerek
Ağlamayı bırak gülmek çok kolay
Yaşamak sen demek güzeldi hayat

Acı söz duyunca görme işitme sen

Geceler her zaman karanlık oluyor
Ay yıldızı orda gecelerden tek kalan
El eleydik o gece bizi gören ay yıldı
Şafak söküyordu sarmaşık gibiydik

Sevdası var çıkmadı içimde yatıyor

Yapılacak kadar yaptım fazlaca
Nerde hata yaptım ben bilmiyorum
Bu yapılan her insana yapılmaz
Yaptığım tanıdık çok uzak deyil

Üzülmesin diye çırpındım o gün